Հորիզոն շաբաթաթերթի գրական յաւելուածը
Գնացքի նստարանին վրայ անխնամ պառկած էր։ Միայնակ։ Կողքին՝ ոչ ոք։ Կողքը՝ մաքուր։
Դիմացի նստարանին՝ արեւելքցի օտարականի երեւոյթով երիտասարդ մը, շրջապատին անտարբեր։ Տեղ գրաւեցի քովը եւ աչքս միւս նստարանին սեւեռած հարցուցի առանց սպասելու.
— Ձե՞րն է։ Continue reading “Մոռցուած գիրքը”
հրէշս անօթեցած է կրկին
անզսպելի բողոքն իր բջիջներէս կը ժայթքի
կը սփռէ դեղնած ու լերդ նօթերը
հոն ուր ինձմէ ես մը անգոյն ինքզինք ըլլալ կ’աշխատի
կը դղրդայ համերգը դժնի Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”
մենք այսահար զոհերըն ենք սին փառքին
քանի մեր սէրը սկիզբէն եւ ետ
դաւաճանի անոր արեան
կեանքի իր բաժինը նուիրեց Continue reading “Փառքի երախին”
վաճառական չէ հոգիս
մրցումին մէջ տեղ չունիմ
յաղթելու համար
դիմադրողի պէտք չունիմ
ժամանակի քարտէսին վրայ Continue reading “Լռութիւնն է իմ լեզուս”
Աշակերտներս աշխատցուցեր էի Սարդարապատի նիւթով։ Ուզած էի ուղեղնուն մէջ մտցնել, որ ճակատամարտի յաղթանակին կը պարտէինք Հայաստանի այսօրուան հանրապետութիւնը։
… Նազարբէկեան, Սիլիկեան, Անդրանիկ, կանոնաւոր բանակ, կամաւորներ, ինչ գիտնամ՝ ծեր-երիտասարդ-կին-պատանի-մեծով Continue reading “28 ՄԱՅԻՍ 2023”
Ամեն գիրք իր պատմութիւնը ունի։
Այս մէկը, խիտ բովանդակութեամբ, մեզ կը տանի ծերանոցի մը լաբիւրինթոսը, կը քաշէ ներս, վար, դէպի տառապանքի այդ տեւական վայրը։ Անձնական մտածումներու եւ ապրումներու ընդմէջէն կը նետէ մեզ շէնքին փշրուած թապուներուն մէջ, ուրկէ՝ հեղինակին զսպուած Continue reading “«Ուրիշին չեմ վստահիր, միայն թուղթին»”
հողին ու երկինքին ձայները միանալու երկունքին մէջ կը վառին
գոյութիւնն իրենց այսպիսով հարցադրումի մէջ կ՚իյնայ
ո՞վ է հարցում տուողը
պատասխանն ուրկէ՞ պիտի գայ
այս անունը կը տրուի ոչնչութեան սադրանքին
որ կուլ կու տայ յաւերժօրէն անկոտրում ախորժակով Continue reading “ՈՉ ՄԷԿ ՀԱՐՑՈՒՄ”
արձաններու միջեւ շրջող
կը նկրտիս բանաստեղծութեամբ
անոնց ականջները խժժոցներու թիրախ է
ճիւղաւորուած լեզուներու աղմուկին վրայ
կը ցատկռտես
անդորրի սիրոյն
տող մը միտք մը բռնելու Continue reading “ԱՐՁԱՆՆԵՐՈՒ ՄԻՋԵՒ”
ազատաբուխ ուղեղը պայթելէն ոչ ոք կրնայ կեցնել
աստուածիկ մը հոն մեծնալու կամք կը յայտնէ վճռօրէն
կը խշխշայ ներսիդին ծուռին բոցը շիփշիտակ
լենալ կ՚ուզէ լիանալ յորդեցնել
արդար պահը խոստումին
այլ կերպ ըլլալ չի կրնար
ան պիտի չվերանայ ճամբան կոտրած կուժի պէս Continue reading “ԱԶԱՏԱԲՈՒԽ ՈՒՂԵՂԸ”
գիտցիր
ես յոգնեցայ հաշուոյդ այսքան ստելէն
չէ մի աճապարեր
խաբուելու նորէն
ի՞նչ կը կարծես
չստելու այդքան ուժ ուրկէ՞ ուր ինծի Continue reading “ԱՆՈՐ՝ ՈՐՈՒՆ ՏԱՐԵԴԱՐՁԻ ՄՈՄԵՐԸ ՔԱՐԻ ՎՐԱՅ ԿԸ ՎԱՌԻՆ”