Զրոյց Վարպետի հետ…

Արա Նախշքարեան

Համո Սահեանն ասում է.
«Հայաստան ասելիս ծնկներս ծալւում են,
Չգիտեմ, ինչու՞ է այսպէս»։
Ասեմ, Վարպետ.
Որովհետեւ, Հայաստանը երկրագնդի վրայ միակ տարածքն է Հայրենիք կոչուած, որ Սրբազան հողակտոր է համարւում, մանաւանդ՝ Հայի համար։
Ծնկներդ ծալւում են, Վարպե՛տ, եւ որովհետեւ, Հայաստանն այն միակ քարաբեկորն է երկրի վրա, որտեղ միայն կարող է տիեզերական Continue reading “Զրոյց Վարպետի հետ…”

Բանաստեղծութիւններ

Արա Նախշքարեան
ԺՊՏԱՑՈՂ ՀՐԵՇՏԱԿՆԵՐԸ

Քո աչքերի մելամաղձոտ խորքերից,
Ժպիտներ են կաթկթում,
Ընկնում հողին ու խանդավառ
Հրեշտակներ են դառնում։

Հրեշտակներ են դառնում
Յոգնած սէրերը անցած,
Բաժանուելով-միանում,
Նոր համբոյրով կեանք առած։ Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”

ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ ՎԱՍՆ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ (Զ)

ԳԱՌՆԻԿ Աւ. Ք. Գ.
ՍԱՂՄՈՍ 32

Քերթող մը անցաւ բոլոր ճամբաներէն,
եւ որպէս մարդ՝ միշտ սայթաքելով, ու հասաւ պատգամին՝
թէ իր ժողովուրդի միակ փրկութիւնը հաւաքական ուժին մէջ է…
Եւ պատուհասեալ մեր օրերուն, երբ պատգամը կը հնչէ մերթ ընդ մերթ
(երանի՜ ըլլար «ձայն բարբարոյ յանապատի»), Continue reading “ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ ՎԱՍՆ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ (Զ)”

ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ ՎԱՍՆ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ (Ե.)

ԳԱՌՆԻԿ Աւ. Ք. Գ.
ՍԱՂՄՈՍ 26

Տէր, ստուերներու մէջ կ՚ապրիմ,
եւ ըստ ցանկութիւններուս՝ ստուերներ են կեանքիս երիվարները,
որոնց ետեւէն կը վազեմ թեւաւոր եռանդովը ոտքերուս:
Պատահի որ մէկը բռնեմ եւ ագարակին մէջ դնել երազելով սկսիմ տօնել յաջողութիւնս,
անիկա արդէն խոյս տուած կ՚ըլլայ: Continue reading “ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ ՎԱՍՆ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ (Ե.)”

Բանաստեղծութիւններ

Անահիտ Քոչարեան
ԵՍ ԻՆՉՊԷ՞Ս

Ես ինչպէ՞ս արեւ դառնամ,
երբ լուսնի վհատութիւնն ունեմ:
Ես ինչպէ՞ս չհառաչեմ, երբ կրծքիցս
թնկթնկացող երգեր են պոկւում
բոլոր տառապեալների համար:
Ես ինչպէ՞ս չնետուեմ աստղերի գիրկը,
երբ լոկ նրանք են սփոփում վիշտս, Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”

Բանաստեղծութիւններ

«Տունս մնաց հեռուներում» շարքէն

Դաւիթ Միքայէլեան
Թթենին՝ քաւութեան նոխազ

Լուսադէմին
Հրթիռների որոտից
Երկիրն իմ երերաց,
եւ ծխի մէջ նշմարուեցին
Հարեւան օջախներից հեռացող
Վերջին բնակիչների ստուերները…
(Թուրքն արդէն գիւղի մատոյցներում էր Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”