Category: ԲԱՆԱՍՏԵՂԾԱԿԱՆ

Բանաստեղծութիւններ՝ չափածոյ կամ արձակ

Posted on

Բանաստեղծութիւններ՝ «Տունս մնաց հեռուներում» շարքէն

Դաւիթ Միքայէլեան

Լոյսը դեռ չծագած
Փորձում եմ
Շօշափել օրուայ հոգսաշատ հայեացքը:
Արցախիս ցաւը
Սրտիս մէջ ծրարած
Բացում եմ հոգուս պատուհանները,
Որ շնչահեղձ չլինեմ Continue reading “Բանաստեղծութիւններ՝ «Տունս մնաց հեռուներում» շարքէն”

Posted on

Զրոյց Վարպետի հետ…

Արա Նախշքարեան

Համո Սահեանն ասում է.
«Հայաստան ասելիս ծնկներս ծալւում են,
Չգիտեմ, ինչու՞ է այսպէս»։
Ասեմ, Վարպետ.
Որովհետեւ, Հայաստանը երկրագնդի վրայ միակ տարածքն է Հայրենիք կոչուած, որ Սրբազան հողակտոր է համարւում, մանաւանդ՝ Հայի համար։
Ծնկներդ ծալւում են, Վարպե՛տ, եւ որովհետեւ, Հայաստանն այն միակ քարաբեկորն է երկրի վրա, որտեղ միայն կարող է տիեզերական Continue reading “Զրոյց Վարպետի հետ…”

Posted on

Բանաստեղծութիւններ

Արա Նախշքարեան
ԺՊՏԱՑՈՂ ՀՐԵՇՏԱԿՆԵՐԸ

Քո աչքերի մելամաղձոտ խորքերից,
Ժպիտներ են կաթկթում,
Ընկնում հողին ու խանդավառ
Հրեշտակներ են դառնում։

Հրեշտակներ են դառնում
Յոգնած սէրերը անցած,
Բաժանուելով-միանում,
Նոր համբոյրով կեանք առած։ Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”

Posted on

ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ ՎԱՍՆ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ (Զ)

ԳԱՌՆԻԿ Աւ. Ք. Գ.
ՍԱՂՄՈՍ 32

Քերթող մը անցաւ բոլոր ճամբաներէն,
եւ որպէս մարդ՝ միշտ սայթաքելով, ու հասաւ պատգամին՝
թէ իր ժողովուրդի միակ փրկութիւնը հաւաքական ուժին մէջ է…
Եւ պատուհասեալ մեր օրերուն, երբ պատգամը կը հնչէ մերթ ընդ մերթ
(երանի՜ ըլլար «ձայն բարբարոյ յանապատի»), Continue reading “ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ ՎԱՍՆ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ (Զ)”