Նանար Սիմոնեան
Յուսահատութեան
ամպերը
խցկուել
ու
բոյն դնել են փորձում
սպասման գերի
իմ սրտում։
Խաւարի մէջ
դաւադիր են
երազներն իմ
արթմնի։
Ձանձրալի
ու զզուելի են
«Խաղաղասէր ու մարդասէր»
խաղացողների
լղոզուած
կոչերը…
Դաւերի
ու
շահերի
ետնաբեմում
կործանւում է
մարդը…
ես յոգնել եմ,
շատ եմ յոգնել
գոյնից տառապանքի,
հոտից պատերազմի,
կարօտից անօդ…
9 հոկտեմբեր 2020
* * *
Դժբախտութիւնն
իր թեւերն է
տարածում
Անդամահատուած հայրենիքիս
մշուշոտ երկնքում։
Խելագարեցնելու չափ
մօտ ու շօշափելի են
կրակահերթերը,
Սարսափների
ուրուականն ու
նկարիչն է
երեւակայութիւնս…
Փրփուրներից կախուած
օրն է անխօս հոսում,
Դատարկւում են փողոցները
արեան եռքում…
Անտէրութիւնն
իր անտես
թեւերն է տիրաբար
տարածում
Անդամահատուած բնօրրանիս
մահահոտ մթնոլորտում։
23 յուլիս 2021