Սիրելի ընթերցող,
«Հորիզոն գրական»ի ՅՈՒՆՈՒԱՐ 2025-ի թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։
Բարի ընթերցում։
Սիրելի ընթերցող,
«Հորիզոն գրական»ի ՅՈՒՆՈՒԱՐ 2025-ի թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։
Բարի ընթերցում։
Տարեդարձները կարեւոր իրադարձութիւններ կը սեպուին ընդհանրապէս, առիթ՝ յետադարձ ակնարկներու, փոխադարձ շնորհաւորանքներու, գնահատականներու եւ այլեւայլ տօնախմբութիւններու։ Այն աստիճան կարեւոր, որ յաճախ թուականն իսկ կը փոխուի ի խնդիր այլ նկատառումներու։ Բրիտանական Continue reading “Միշտ իր առաքելութեան ճամբուն վրայ”
Դեկտեմբերեան ցուրտ առաւօտ մը, Հորիզոն գրականի խմբագրատան մէջ հաւաքուած ենք երեք ընկերներ. խմբագիր Վիգէն Աբրահամեան, աւագ խմբագիր Վրէժ-Արմէն Արթինեանն ու ես։ Գաւաթ մը անհրաժեշտ սուրճէն ետք, կը տեղաւորուինք թերթի թիւերով բարձրացած պատին առջեւ, փոքր գրասեղանի մը շուրջ եւ կը Continue reading “Գրողին, խմբագիրին եւ ընթերցողին միջեւ տօնախմբութիւն մըն է թերթի ամեն թիւ”
Կոմիտաս Դանիէլեան, ՃԻՉ — էջ 1
Սագօ Արեան, Աղօթքի մը պէս — էջ 5
Կարօ Պօհճալեան, Երգող արեւին երկիրը… — էջ 6
Մարգարիտա Մամիկոնի Խաչատրեան, ԳԻՒՂՆ ՈՒ ԱՆՁՐԵՒԸ Continue reading “«Հորիզոն գրական»-ի 2024 տարուան բովանդակութիւնը”
Համազգային հայ կրթական եւ մշակութային միութեան 95-ամեակին առթիւ, այս օրերուն, կը նշուի նաեւ, երկու տարուան ակամայ յապաղումով, իր Բագին պարբերաթերթի 60-ամեակը՝ օգտուելով միութեան Կեդրոնական վարչութեան ատենապետ ընկ. Զաքար Քէշիշեանի ալ ներկայութիւնէն։ Ստորեւ կը ներկայացնենք Մոնթրէալի մէջ մարտ 13-ին կայացած հանդիսութեան արտասանուած խօսքերէն երեքը՝ որոշ յապաւումներով։ Թղթակցութիւնը տեսնել Հորիզոնի 25 մարտ – 1 ապրիլ 2024-ի թիւին մէջ։
Բագին կրնայ նշանակել կուռքի սեղան, զոհարան, հեթանոսական սեղան, հեթանոսական տաճար, խորան, մեհեան։ Continue reading “60-ԱՄԵԱԿ ԲԱԳԻՆԻ”
Artsvi Bakhchinyan
EREVAN / LYON – J’ai rencontré le pianiste et poète français François Mardirossian François à Erevan, où il a donné un concert solo le 10 avril dernier. Il est né en 1989 à Metz, d’un père franco-arménien et d’une mère française. A l’âge de 19 ans, après des études au Conservatoire de Lyon, François intègre le Conservatoire de Bruxelles. Il se produit régulièrement en concert en France et en Belgique. Ses goûts l’amènent à jouer de Frédéric Chopin et Serge Rachmaninov à John Cage, Philip Glass et Keith Jarrett en passant par de nombreux Continue reading “François Mardirossian: Avec un amour filial et musical pour l’Arménie”
Փարիզ, 1977 յուլիս, «Յառաջ»-ի խմբագրատուն
Այդ տարին նոր ընդունուած էի իբրեւ արուեստաբանութեան ուսանող: Եւ որովհետեւ միջազգային կերպարուեստի մասին գիտցածս թէ՛ քիչ էր եւ թէ՛ տեսական, որոշեցի մեկնիլ Փարիզ, ուր հնարաւորութիւն կ՚ունենայի աչքովս տեսնելու եւ ուսումնասիրելու արուեստի բոլոր շերտերը: Տեղաւորուելէ ետք մօրաքրոջս տղուն՝ Քրիստափորի (Պուրսալեան) բնակարանը (Saint-Denis), յաջորդ օրը գացի եւ այցելեցի Continue reading “«Կատակե՞լ թէ չկատակել», ա՛յս է խնդիրը”
Գրականութիւնը մարդկային մտքի ստեղծագործութիւնները գրաւոր կերպով զանգուածներուն ներկայացնելու արուեստն է. ան պարտի ըլլալ հարազատ արտայայտութիւնը ժողովուրդին հոգեմտաւոր ապրումներուն ու անոր բիւրեղացած զգացումներուն:
Գրական ըմբռնումով գրականութիւն չէ ամեն գրութիւն, ինչպէս նաեւ գրագէտ չէ ամեն գրքի հեղինակ: Գրականութիւն կը դառնայ երբ ան կը լրացնէ նիւթի, ոճի, մշակումի, կառուցումի ու այլ պայմանները Continue reading “ԽՈՐՀՐԴԱԾՈՒԹԻՒՆՆԵՐ ԳՐԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ ՈՒ ԱՐՈՒԵՍՏՆԵՐՈՒ ՄԱՍԻՆ”
Վահէ Օշականի «Գրական հռչակագիր»ը(1) կը ներկայացնէ իր գրական հանգանակը։ Կ՚ամփոփէ տարիներ շարունակ Օշականի արտայայտած մտքերը հայ մտածողութեան, հայերէն գրական լեզուի եւ նոր գրականութեան մը կարելիութեան, արեւմտահայերէնի գոյավիճակին, հայ սփիւռքեան իրականութեան եւ ինքնութեան մասին, որոնք իր մտաւորական վաստակի կորիզը կազմած են։ Հետեւաբար, իր իսկ գրածները եւ խօսածերը մօտէն դիտարկելու, հասկնալու եւ կամ Continue reading “ԾՆՆԴԵԱՆ 100-ԱՄԵԱԿԻՆ ԱՌԹԻՒ — ՎԱՀԷ ՕՇԱԿԱՆԻ ԶՕՐԱԿՈՉԸ ՀԱՅ ՄՏԱՒՈՐԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ”
ԱՆՈՒՇ ՊԱՆԻՔԵԱՆ
12 սեպտեմբերի երեկոյեան, Ծիծեռնակ կայքէջի երիտասարդական խումբը մէկտեղուեցաւ զրուցելու Վահէ Օշականի ՏԱՐԵԴԱՐՁ բանաստեղծութեան շուրջ։ Տեղի ունեցաւ տաք վիճաբանութիւն։ Տխրօրէն նշենք, որ ֆրանսահայ այս երիտասարդներուն համար բանաստեղծութեան պարոն Վրէժը ծանօթ կերպար էր։ Ստորեւ՝ Անուշ Պանիքեանի յօդուածը զրոյցին եւ իր մտորումներուն մասին։
ԾԻԾԵՌՆԱԿ
«Ասոնք մարդ պիտի չըլլան» կ՚ըսենք մենք՝ հայերս խօսելով անսկզբունք մարդոց մասին։ Արդեօք քանի՞ անգամ այս խօսքը ըսուեցաւ Continue reading “ՎԵՐՋԻՆ ՏԱՐԵԴԱՐՁ”