Հորիզոն շաբաթաթերթի գրական յաւելուածը
Բանաստեղծութիւններ՝ չափածոյ կամ արձակ
Սիմէոն Նոր Աստուածաբան կարդալով
Հոգի Տեառն, եկո՜ւր…դուն որ ցերեկ եւ գիշեր եւ յամենայն ժամ ու ռոպէ կ՚այցելես:
Եկո՜ւր, ծածկեալ խորհուրդ, դուն որ աղօթողներուն տկարութեան կը հասնիս, Continue reading “ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ ՎԱՍՆ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ (Բ.)”
Աշուն: Օրացոյցին` 19, 21, 25…
Սեպտեմբերեան օրեր են` դառն ու աղի:
Մի՛ ընկիր, ոգիս,
իմ թռչուն` տրուած ի վերուստ.
մենք շրջելու ենք դեռ ջրերի վրայ խաղաղ, Continue reading “Կապոյտ մեղեդի ջութակի համար”
մենք այսահար զոհերըն ենք սին փառքին
քանի մեր սէրը սկիզբէն եւ ետ
դաւաճանի անոր արեան
կեանքի իր բաժինը նուիրեց Continue reading “Փառքի երախին”
վաճառական չէ հոգիս
մրցումին մէջ տեղ չունիմ
յաղթելու համար
դիմադրողի պէտք չունիմ
ժամանակի քարտէսին վրայ Continue reading “Լռութիւնն է իմ լեզուս”
Անցիր քաոսին, խաժամուժին ընդմէջէն,
անցիր խժալուր աղմուկին մէջէն,
փորձէ չշնչել մարմիններուն
ճենճերումի հոտը խեղդող,
որ աւելի քան դար մը առաջ
անհաւատալի տարողութեամբ Continue reading “Աղէտ”
Ագահութեան գերի եւ անգոհաբան էակ,
դուն կը յիշե՞ս, թէ դրախտ մը ունէիր, որ ապականեցիր ու կը շարունակես ապականել…
Ապշեցուցիչ է քու հանճարիդ մոլորումը:
Դուն պիտի տառապի՞ս որ արարչութիւնը հասցուցեր ես իր փրկութեան սպասումին: Continue reading “ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ ՎԱՍՆ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ (Ա.)”
երգերուն մէջ թաքնուած խօսքեր
լեզուիս պլլուեցան
հեծանիւի մը անիւին կառչած
կրկներգ դարձան
արդեօք պատմեցին երազնե՞ր
յոյսե՞ր պահե՞ր փախուստ տուող Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”
Բահուորի դէմքից հոսող քրտինքին զուգահեռ,
իմ հարցին ի պատասխան,
բառերն ընկան շաղախի մէջ.
— Մեր շէնում դպրոցի տնօրէն էի։ Հադրութցի եմ։
Շոգը թանձրացնում է մեղքերը ժամանակի։
Աղաւնոն քանի կար, Հաքառուն ինքն իրեն
արդէն գտել էր, Continue reading “Վերջին Վարդավառը”
Եւ ահա երկրորդ, թէ երրորդ անգամ
Դու շփոթուած անունս ես տալիս
Մթութեան մէջ,
Ձեռքիդ՝ բաժակը,
Ուսերիդ՝ իմ շալը,
Որ գուցէ բոյրս պահել է տաքուկ Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”
Թէ հայրենեաց պսակադիր
Գողթնի քնարք լռել են,
Երկնից թող գան անմահ հոգիք,
Հայոց քաջեր պսակել։
Փախէ՛ք ամպեր Շաւարշանէն, Continue reading “Թէ հայրենեաց պսակադիր …”