ՀԱՄՕ ՍԱՀԵԱՆ

Առաջին սէրս ձնծաղիկի պէս
Ձնհալի միջից մի անգամ ժպտաց,
Ինձ ոտից գլուխ մի անգամ չափեց
Եւ իսկոյն փակեց աչիկները թաց։ Continue reading “ԱՌԱՋԻՆ ՍԷՐՍ”

ՊԱՐՈՅՐ ՍԵՒԱԿ

Ես մտածում եմ.
Կ՚անցնի մի շաբաթ,
Ու ես վերստին կը տեսնեմ նրան,
Ում հանդիպեցի առաջի՜ն անգամ,
եւ մի-երկու բառ փոխանակեցինք`
Չծանօթացած: Continue reading “Անծանօթուհուն”

ԿԱՐՕ ԱՐՍԼԱՆԵԱՆ

Քու ժպիտիդ մէջ անցեալ, աչքերուդ մէջ երգ մը հին՝
Կրկին գտաւ իր հոգին,
Եւ քարացած հայեացքով սուզուեցաւ խորքն անցեալին՝
Փրկելու խենթ իր հոգին,
Ջերմ բարեւով համբուրեց կաթիլ մ’արցունք իր աչքին.
Վերադարձաւ իր հոգին,
Անվերադարձ այս կեանքի, թեքուելով դէպ անհունին՝
Խեղդեց ժպիտն իր հոգին:

Continue reading “ԲԱՆԱՍՏԵՂԾՈՒԹԻՒՆՆԵՐ”

ՍԵՒԱՆ ՀԱՆՆԷՇԵԱՆ—ՊԵՏՈՒՐԵԱՆ

ՄԱՐՄՆԱՑՈՒՄ

Աշուն է։

Հասած եմ բնութեան մէջ,

ուր կանաչին մէջէն երանգներ կը ծլին

ու կեանքը գոյներո՜վ կը ցոլայ։

Հասած եմ խորհուրդին մէջ

ու կը փնտռեմ հին աշխարհը,

մանո՜ւկ հայեացքին

գաղտնիքները,

որոնք ապագայ առեղծուածին

ճանապարհը հիւսած էին

ու մտածումները,

որոնք կը թեւածէին

կեանքին բոլոր անկիւնները։ Continue reading “Մարմնացում եւ այլ բանաստեղծութիւններ”