Հիմա արդէն

ԽԱԺԱԿ ԱՅՆԹԱՊԵԱՆ

Գիւղը ի՞նչ է , ես չգիտցայ
Հողը ի՞նչ է ,չհասկցայ…
Գիւղը ի՞նչ է, որո՞ւն պէտք է ,
Հողը ինչո՞ւ այս աստիճան պահանջկոտ է…
Որքան պիտի դեռ այս հողը քրտինք ծծէ,
Որքան պիտի դեռ այս հողը արիւն խմէ,
Որ գոհանայ իր պահանջքը Continue reading “Հիմա արդէն”

«ԱՄԱՆՈ՞Ր» ԵՍ, ԹԷ՝ «ՆՈՐ ՏԱՐԻ», ԱՅՍՊԷՍ ԿԱՄ՝ ԷՆՊԷՍ, ԴՈՒ ՆՈ՛ՅՆՆ ԵՍ, ԷԼԻ՛…

(Մեր հրաշք լեզուի երկու ճիւղերու համատեղութեամբ)

ՀՐԱՆԴ Մ. ՄԱՐԳԱՐԵԱՆ

«Պիտի գաս». կ՚ասեն,
թէ՛ մատղաշ տղերք, թէ՛ խոր ծերունիք,
օրօրոցի մէջ երեխէքն անգամ…

Պիտի գաս, գիտե՛նք, Continue reading “«ԱՄԱՆՈ՞Ր» ԵՍ, ԹԷ՝ «ՆՈՐ ՏԱՐԻ», ԱՅՍՊԷՍ ԿԱՄ՝ ԷՆՊԷՍ, ԴՈՒ ՆՈ՛ՅՆՆ ԵՍ, ԷԼԻ՛…”

ՈՉ ՄԷԿ ՀԱՐՑՈՒՄ

ՆՈՐԱ ՊԱՐՈՒԹՃԵԱՆ

հողին ու երկինքին ձայները միանալու երկունքին մէջ կը վառին
գոյութիւնն իրենց այսպիսով հարցադրումի մէջ կ՚իյնայ
ո՞վ է հարցում տուողը
պատասխանն ուրկէ՞ պիտի գայ
այս անունը կը տրուի ոչնչութեան սադրանքին
որ կուլ կու տայ յաւերժօրէն անկոտրում ախորժակով Continue reading “ՈՉ ՄԷԿ ՀԱՐՑՈՒՄ”

ՔԱՄՈՒ ՈՂԲԸ եւ այլ բանաստեղծութիւններ

ԿՈՐԻՒՆ ՍԵՐԳՈՅԵԱՆ

Ամայի դաշտում քամին էր սուրում,
Ռունգերով հսկայ անդորրն աւերում,
Անսահմանութեան տրոփիւնը տաք`
Լցնում ցաւահար վայրենի հեւքով։
Նա մահուան տխուր մի երգ էր սուլում…
Թաւալւում էր թաց խոտերի վրայ,
Թափում էր ցօղը կակաչի սրտից,
Արցունքներ յորդում թերթերին պոկուող,
Բուրմունքներ առած` ահեղ մռնչում, Continue reading “ՔԱՄՈՒ ՈՂԲԸ եւ այլ բանաստեղծութիւններ”

ՀԱՄԲՈՅՐ եւ այլ բանաստեղծութիւններ

ԱԼԻՍԱ ԲԱՂԴԱՍԱՐԵԱՆ

Ամեն օր
Նա իր սէրը նկարում է լուսամուտին
Եւ անձրեւը`
Մերկ աչքերի, մաքրում է սրտիկները.
Արդէն բոլոր եղանակներն էլ անձրեւոտ են։
Նա ամենուր նկարում է ձեռքեր,
Բայց ձեռքերը գիրկ չեն դառնում, Continue reading “ՀԱՄԲՈՅՐ եւ այլ բանաստեղծութիւններ”

* * *

ԱՐՄԷՆ ԱՒՕ

Ինչ-որ մէկը գնաց անտառ
Ու ետ չեկաւ,
Ասում են, թէ կաղնուն թիկնած՝
Հոգին հանգաւ։

Ասում են, թէ երբ որ մեռած
Նրան գտան, Continue reading “* * *”

ՏԱՐԵԴԱՐՁ

ՎԱՀԷ ՕՇԱԿԱՆ

Տարեդարձ է այսօր, հէ՛յ Պարոն Վրէժ,
Տէր Զօր ծնար, անյիշատակ վայրերու մէջ հասակ առիր
քիչ մը դրամ, քանի մը բառ արաբերէն
երգ մը հայերէն, տարին մէկ հեղ պարահանդէս,
Հայաստանի պզտիկ կարօտ մը, որ կը մաշի
եւ օթոյի պզտիկ երազ մը, որ կը մեծնայ:
Նախ մարդիկը խաբեցիր, յետոյ դուն քեզ խաբեցիր Continue reading “ՏԱՐԵԴԱՐՁ”

* * *

ԱԼԻՆԱ ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄԵԱՆ

Արգահատում եմ հորիզոնները հեռու լազուրի,
Որ մտքիս ճոճքին քմծիծաղելով օրօր են անում.
Տե՜ս բարձրանում եմ ծխնելոյզները արցախալեզուի՝
Ու ջերմութեանը սէր խոստովանում։ Continue reading “* * *”