ԲՈՐԻԿ ԲԱՂԴԱՍԱՐԵԱՆ
Ատելի է դարձել վախը անիծեալ.
Այն ծնում է խռովք ու խուճապ…
Վախն է բոլորիս պարտութիւն բերում,
Ամեն բանի մէջ սարդոստայն դնում: Continue reading “ՎԱԽԸ”
Բանաստեղծութիւններ՝ չափածոյ կամ արձակ
Ատելի է դարձել վախը անիծեալ.
Այն ծնում է խռովք ու խուճապ…
Վախն է բոլորիս պարտութիւն բերում,
Ամեն բանի մէջ սարդոստայն դնում: Continue reading “ՎԱԽԸ”
արձաններու միջեւ շրջող
կը նկրտիս բանաստեղծութեամբ
անոնց ականջները խժժոցներու թիրախ է
ճիւղաւորուած լեզուներու աղմուկին վրայ
կը ցատկռտես
անդորրի սիրոյն
տող մը միտք մը բռնելու Continue reading “ԱՐՁԱՆՆԵՐՈՒ ՄԻՋԵՒ”
ազատաբուխ ուղեղը պայթելէն ոչ ոք կրնայ կեցնել
աստուածիկ մը հոն մեծնալու կամք կը յայտնէ վճռօրէն
կը խշխշայ ներսիդին ծուռին բոցը շիփշիտակ
լենալ կ՚ուզէ լիանալ յորդեցնել
արդար պահը խոստումին
այլ կերպ ըլլալ չի կրնար
ան պիտի չվերանայ ճամբան կոտրած կուժի պէս Continue reading “ԱԶԱՏԱԲՈՒԽ ՈՒՂԵՂԸ”
գիտցիր
ես յոգնեցայ հաշուոյդ այսքան ստելէն
չէ մի աճապարեր
խաբուելու նորէն
ի՞նչ կը կարծես
չստելու այդքան ուժ ուրկէ՞ ուր ինծի Continue reading “ԱՆՈՐ՝ ՈՐՈՒՆ ՏԱՐԵԴԱՐՁԻ ՄՈՄԵՐԸ ՔԱՐԻ ՎՐԱՅ ԿԸ ՎԱՌԻՆ”
Դու ուզեցիր,
որ
քո բացակայութեամբ
ես չլսեմ մեր տղայի
առաջին ճիչը,
չտեսնեմ նրա
աստղեր փնտրող
քո աչքերը, Continue reading “* * *”
Ուզում եմ
երջանկութիւնը
տաք վերմակ լինի,
ծածկուեմ ու քնեմ,
չմտածեմ, որ դրսում դեկտեմբեր է
ու դաժան ձմեռ է լինելու…
Ուզում եմ
երջանկութիւնը էն իմ սիրած Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”
Փափուկ արեւներ
Փափուկ լուսնահար արեւներ
Լուսնահար, դեղնախայտ սենեակներ։
Աղմկոտ մթութեան կաթիլները հաւաքած
ծովե՜ր ծովե՜ր կը շինէի.
Մեծհայր մեծմայր ամենքս մէկ՝ Կիրակի կէսօրէ ետք
Կանաչ պատերով սենեակի քիլիմին վրայ կեդրոնացած Continue reading “ՀԱՅՈՑ ՊԱՏՄՈՒԹԻՒՆ”
կապոյտ ու դեղին,
կապոյտ ու դեղին,
աշխարհը դարձած է
կապոյտ ու դեղին:
հեռատեսիլը կը բանամ՝
կապոյտ ու դեղին:
համակարգիչիս մէջ՝ Continue reading “ԿԱՊՈՅՏ ՈՒ ԴԵՂԻՆ”
Եւ եթէ նորից ջրհեղեղ լինի,
Եւ նորից փրկուի ոմն մի Նոյ,
Եւ նորից կառուցուի ինչ-որ մի լաստ,
Այն նորից իջնելու է Արարատի գագաթին։
Որովհետեւ
Դա մշտահունչ առասպելն է
Ապականուած աշխարհի սրբացման,
Յոյսի եւ ապաշխարանքի… Continue reading “ՔԵՐԹՈՒԱԾՆԵՐ”
Ինչպէս արեւի շողը բռնելով,
Կենդանանում է թրթուրը քնած
Եւ խլրտում է տաքուկ փոշու մէջ,
Այդպէս Հանճարի ճառագայթի տակ
Արթնանում Բառը
Եւ տաք խլիրտով
Շարժւում է դեպի յաւիտենութիւն:
Զգացմունքների խեղդող ալիքից
Բառն ինքը, ահա, Continue reading “ԲԱՌԸ”