Հորիզոն շաբաթաթերթի գրական յաւելուածը
Դպրոցէն վերադարձին անմիջապէս պէտք է լծուինք տնային պարտականութիւններ կատարելու աշխատանքին, որ ընդհանրապէս կը սկսի նոյն յանկերգով.
— Հայերէն ի՞նչ ունիք այսօր :
Այդ օրը տղաս, որ հինգերորդ դասարանի աշակերտ էր, թուղթ մը ձեռքին մօտեցաւ ինծի .
— Մա՛մ, հայերէնի ուսուցչուհիս խնդրեց, որ այս թուղթին վրայ Continue reading “Կեցցէ՛ Զէյթուն”
Շարունակուած նախորդ թիւէն
Համազգայինի Ա. պատգամաւորական ժողովի վայր ընտրուած էր Աթենքի մօտ ամառանոցային ծովահայեաց պանդոկ մը, 1990-ին, ուր մեզի առիթ կ’ընծայուէր առաւօտեան նախաճաշէն առաջ եւ կէսօրուան ճաշի դադարին՝ ծով իջնելու: Բ. պատգամաւորական ժողովը տեղի ունեցաւ Հայաստան, Գրողներու միութեան Ծաղկաձորի տան մէջ, 1994-ին: Հոն ալ մեր հայրենիքի լեռներուն վրայ քալելու ու անոր հողի աւիշը ծծելու երջանկութիւնը պարգեւուեցաւ մեզի: Այս անգամ բնութեան տարբեր մէկ գեղատեսիլ անկիւնն ենք, բարձունքի վրայ ու Continue reading “ԱՏՄԱՅԻ ԲԱՐՁՈՒՆՔԻՆ (Բ.)”
Ծա՛ռ անապատական,
Դառնութեան աւազներէն բարձրացած
Զրոյցդ ո՞վ ունկնդրեց:
Ո՞ր մէկ երկինքն
Իր սուրբին աղերսաբիբ հայեացքին մէջ թաթաւուն
Չոր տերեւիդ գոյնը դեռ կանաչ պահեց:
Միթէ ընդհատուած մտերմութի՞ւն մը շշնջալու, Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”
«Էլիզ Հասըրճեանին՝ թարգմանիչին կողմէ։
24 սեպտեմբեր 1973
Թորոնթօ»
Ճիշտ յիսուն տարի առաջ Նիգոս Գազանծագիսի (1883-1957) «Ճգնութիւն. Աստուծոյ փրկարարները» գիրքը այս մակագրութեամբ դարձել է թարգմանական երկար ու դժուար ճանապարհի վերջակէտ. հեռաւոր Կանադայում լոյս է տեսել «ՔԱՐ» հրատարակչատան «Թարգմանական գրականութիւն» մատենաշարի առաջին հատորը։ Թարգմանիչը Մարգար Շարապխանեանն է (1937-2023), ում բացառիկ գործունէութեան, գրական, թարգմանական ժառանգութիւնը պիտի Continue reading “ՄԱՐԴ ԼԻՆԵԼՈՒ ԵՒ ՄԱՐԴ ՄՆԱԼՈՒ ՍԽՐԱՆՔԸ”
Անցեալ տարի բժ. Կարպիս Հարպոյեան ընթերցողին սեղանին դրաւ չորս նոր հատորներ, որոնք իր «Բժիշկին խօսքը» շարքին մաս չեն կազմեր, որքան ալ որ այս կամ այն ձեւով առնչուած են կամ իր՝ բժիշկի մը կեանքին կամ ընդհանրապէս հայ բժշկութեան։ Անոնցմէ երեքին մեկենասը կը հանդիսանան Նայիրի Հարպոյեան-Մոմճեան եւ զաւակները՝ Բիւրակ եւ Յակոբ՝ ի յիշատակ Կարօ Մոմճեանի, իսկ մէկուն մեկենասը՝ ՀՕՄ-ի Գանատայի շրջանային վարչութիւնը՝ Continue reading “Կարպիս Հարպոյեանէն չորս նոր գործ”
Սիրելի ընթերցող,
«Հորիզոն գրական»ի ՅՈՒՆՈՒԱՐ 2024-ի թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։
Բարի ընթերցում։
Տղան վերադարձաւ ադամամութին: Մայրը, որ ամբողջ գիշեր սրտատրոփ սպասում էր նրան, թեթեւացած շունչ քաշեց:
— Ինչո՞ւ այսքան ուշացար, — հարցրեց նա:— Հօ բան-ման չի՞ պատահել:
— Չէ, — տղան ոտքերն ազատեց կօշիկներից ու գլխարկը հանելով, զգուշօրէն մեկնուեց մօր կողքին: Սաստիկ յոգնել էր:— Ինչպէ՞ս ես:
— Անտէր ոտքերս գնալով աւելի են ծանրանում, — նա ափերի մէջ առաւ որդու մրսած մատները, մօտեցրեց շուրթերին` փորձելով տաքացնել: Continue reading “ՃԻՉ”
Ոչ, սովորական երգ մը պիտի չգրեմ այսօր.
Աղօթքի եւ սերմի արքայութեան մասին պիտի չգրեմ,
Ոչ ալ արիւններուն մասին որոնցմէ անցանք
Արցունքներու մասին պիտի չգրեմ այսօր, որ դեռ չեն ցամքած ձեր աչքերուն տակ …
Հողի մասին պիտի չգրեմ, որ մեզի աղօթք էր ատեն մը. Continue reading “Աղօթքի մը պէս”
Երկաթուղիի գլխաւոր կայարանի տոմսավաճառի խուցին մէջ տարեց մարդ մը սեղանիկի մը առջեւ նստած, տրցակներով տոմսերը կը համրէր:
— Բարե՛ւ, — ըսի խցիկին կլոր պատուհանին առջեւ, — աշխարհի ամենախաղաղ անկիւնը երթալու տոմսակ ունի՞ք…
Մարդը վայրկեան մը դադրեցաւ տոմսակները համրելէ եւ.
— Ի՞նչ տեսակ խաղաղ երկիր, — հարցուց:
— Տեղ մը, ուր պատերազմ չըլլայ, մարդիկ զիրար յարգեն, համերաշխ ապրին եւ «դրսեցի»ի խտրականութիւններ տեղի չունենան… Continue reading “Երգող արեւին երկիրը…”
Փորձեմ համադրել գրական երկու սէրերիս՝ Ակսել Բակունցի եւ Համաստեղի «Անձրեւ» պատմուածքները՝ որպէս պարզ ընթերցող, ով տասներորդ դասարանում հրապուրուեց Ակսել Բակունցի գրականութեամբ, անգիր սովորեց մի քանի պատմուածք (բարի յիշատակ հայոց լեզուի ու գրականութեան ուսուցչուհուս՝ Թամար Ալեքսանեանին), կտրուկ փոխեց մասնագիտական կողմնորոշումը եւ յայտնուեց բանասիրական ֆակուլտետում, որտեղ նրան սպասում էին Դերենիկ Դեմիրճեանի, Համաստեղի, Արամ Հայկազի, Յակոբ Continue reading “ԳԻՒՂՆ ՈՒ ԱՆՁՐԵՒԸ — (Ընթերցողի խօսք Համաստեղ-Բակունց գրական առնչութիւնների մասին)”