Հորիզոն շաբաթաթերթի գրական յաւելուածը
Բոլոր տուեալները առկայ են ենթադրելու, թէ մեհենագրական ոճը ուղիղ ժառանգուած էր պատկերագրութենէն, որ եղած է հնագոյն ժողովուրդներու գրաւոր հաղորդակցութեան առաջին փուլը, այն, ուր գիրերու բացակայութեան՝ մարդիկ իրենց մտքերը նկարներով կը հաղորդէին իրարու. օրինակ՝ կը գծէին հաւ մը կամ խնձոր մը, ուտելու գործողութիւնը ցոյց կու տային դէպի բերան ուղղուած ձեռքով, ու տակաւին՝ առնելու եւ տալու գործողութիւնները, ինչպէս քնանալու եւ Continue reading “Եգիպտականք (Դ)”
Խմբագրութեան կողմէ. ընթերցողին կը ներկայացնենք վերջին տարիներուն հայկական եթերը ողողած «սերիալ»ներու (հեռատեսիլային պատմուածքաշարք) մասին սոյն ակնարկը, նկատի ունենալով, որ համացանցային այս դարուն անոնց տարածման դաշտը դուրս եկած է Հայաստանի աշխարհագրական սահմաններէն։
«Ով ուրախութեամբ չի նայում, թող նախանձի»… Սրանք «հեռուստասերիալների աստղային սցենարիստ» Դիանա Գրիգորեանի բառերն են մի հարցազրոյցի ժամանակ, որ գրեթէ «մարգարեկան» են: Այո՛, ես անձամբ ոչ թէ ուրախութեամբ, տխրութեամբ, ոչ էլ ցաւով եմ նայում մեր «հայրենական» սերիալների օր օրի տարածուող Continue reading “ԴԷՊԻ Ո՞ՒՐ Է ԱՐՇԱՒՈՒՄ ՍԵՐԻԱԼԱՄՈԼՈՒՑՔԸ”
«Հորիզոն գրական»ի հոկտեմբեր 2022-ի թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։
Բարի ընթերցում։
Վահէ Օշականի «Գրական հռչակագիր»ը(1) կը ներկայացնէ իր գրական հանգանակը։ Կ՚ամփոփէ տարիներ շարունակ Օշականի արտայայտած մտքերը հայ մտածողութեան, հայերէն գրական լեզուի եւ նոր գրականութեան մը կարելիութեան, արեւմտահայերէնի գոյավիճակին, հայ սփիւռքեան իրականութեան եւ ինքնութեան մասին, որոնք իր մտաւորական վաստակի կորիզը կազմած են։ Հետեւաբար, իր իսկ գրածները եւ խօսածերը մօտէն դիտարկելու, հասկնալու եւ կամ Continue reading “ԾՆՆԴԵԱՆ 100-ԱՄԵԱԿԻՆ ԱՌԹԻՒ — ՎԱՀԷ ՕՇԱԿԱՆԻ ԶՕՐԱԿՈՉԸ ՀԱՅ ՄՏԱՒՈՐԱԿԱՆՈՒԹԵԱՆ”
Տարեդարձ է այսօր, հէ՛յ Պարոն Վրէժ,
Տէր Զօր ծնար, անյիշատակ վայրերու մէջ հասակ առիր
քիչ մը դրամ, քանի մը բառ արաբերէն
երգ մը հայերէն, տարին մէկ հեղ պարահանդէս,
Հայաստանի պզտիկ կարօտ մը, որ կը մաշի
եւ օթոյի պզտիկ երազ մը, որ կը մեծնայ:
Նախ մարդիկը խաբեցիր, յետոյ դուն քեզ խաբեցիր Continue reading “ՏԱՐԵԴԱՐՁ”
ԱՆՈՒՇ ՊԱՆԻՔԵԱՆ
12 սեպտեմբերի երեկոյեան, Ծիծեռնակ կայքէջի երիտասարդական խումբը մէկտեղուեցաւ զրուցելու Վահէ Օշականի ՏԱՐԵԴԱՐՁ բանաստեղծութեան շուրջ։ Տեղի ունեցաւ տաք վիճաբանութիւն։ Տխրօրէն նշենք, որ ֆրանսահայ այս երիտասարդներուն համար բանաստեղծութեան պարոն Վրէժը ծանօթ կերպար էր։ Ստորեւ՝ Անուշ Պանիքեանի յօդուածը զրոյցին եւ իր մտորումներուն մասին։
ԾԻԾԵՌՆԱԿ
«Ասոնք մարդ պիտի չըլլան» կ՚ըսենք մենք՝ հայերս խօսելով անսկզբունք մարդոց մասին։ Արդեօք քանի՞ անգամ այս խօսքը ըսուեցաւ Continue reading “ՎԵՐՋԻՆ ՏԱՐԵԴԱՐՁ”
Իմ գրասէ՛ր ընթերցող,
Վերջերս Վահէ Օշականի ստեղծագործական կեանքի մասին վաւերագրական ժապաւէն մը՝ «Միջնարար»-ը (բեմադրիչ՝Հրայր Անմահունի) ղրկուեցաւ ինծի իմ լաւ ընկերներէն, յայտնի ջրանկարիչ բժ. Յարութիւն Արմէնեանի կողմէ: Յղացք մը՝ որ լուրջ փորձ մըն է վեր հանելու այս գրական քուրմի ստեղծագործական արժանիքներն ու գեղարուեստական կերպարը: Յատկապէս հետաքրքրական ու շահեկան էին Մարկ Նշանեանի ու Գրիգոր Պըլտեանի վերլուծումներն ու Continue reading “ՎԱՀԷ ՕՇԱԿԱՆ – ԱՍՏՈՒԱԾԱՅԻՆԻ ՈՒ ՄԱՐԴԿԱՅԻՆԻ ԽԱՉԱՁԵՒՄԱՆ ԿԷՏԻՆ ՎՐԱՅ…”
Արգահատում եմ հորիզոնները հեռու լազուրի,
Որ մտքիս ճոճքին քմծիծաղելով օրօր են անում.
Տե՜ս բարձրանում եմ ծխնելոյզները արցախալեզուի՝
Ու ջերմութեանը սէր խոստովանում։ Continue reading “* * *”
Ես այստեղ եմ, Մա՛մ…
Էլ ինձ մի՛ փնտրիր…
Ես քո ներսում եմ,
Քո տա՜ք սրտի մէջ…
Էլ ինձ մի՛ փնտռիր… Continue reading “ԵՍ ԱՅՍՏԵՂ ԵՄ, ՄԱ՛Մ…”
Ատելի է դարձել վախը անիծեալ.
Այն ծնում է խռովք ու խուճապ…
Վախն է բոլորիս պարտութիւն բերում,
Ամեն բանի մէջ սարդոստայն դնում: Continue reading “ՎԱԽԸ”