ՓՐԿՈՒԱԾԸ
1
Ոչ ոք երջանիկ չի ծնւում: Ոչ ոք
չի ուզում լքել տան ապահովութիւնը
ժամանակից շուտ: Բացառութեամբ մի քանիսի,
որ առաւել քաջ են ծնուել: Continue reading “Բանաստեղծութիւններ Տայանա Տէր Յովհաննէսեանէն”
Բանաստեղծութիւններ՝ չափածոյ կամ արձակ
1
Ոչ ոք երջանիկ չի ծնւում: Ոչ ոք
չի ուզում լքել տան ապահովութիւնը
ժամանակից շուտ: Բացառութեամբ մի քանիսի,
որ առաւել քաջ են ծնուել: Continue reading “Բանաստեղծութիւններ Տայանա Տէր Յովհաննէսեանէն”
Եւ Աստուած ասաց Ադամին.
«Ադամ, իմ անմեղ արարած,
Ուզում եմ մի բան դու անես»։
«Հաճութեամբ, Տէր Աստուած,
Այդ ի՞նչ ես ուզում ես անեմ»։ Continue reading “ԱԴԱՄ ՈՒ ԵՒԱ”
Յիշատակարան — գոյական
Յիշատակի համար կերտուած երկ / անձնական
ծանօթագրութիւն՝ ձեռագիրի մը կցուած:
Աղբիւր՝ Բառգիրք հայերէն լեզուի,
Անդրանիկ վրդ. Կռանեան, Պէյրութ, 1998, էջ 320։
Երէկ,
ամբողջ օրը
վայրի բադերու գաղթը դիտելով
խոտերը դեղնեցան. Continue reading “ԵՐԿՏՈՂ՝ ՀԵՌԱՒՈՐ ԸՆԿԵՐՈՋ ՄԸ”
տխրութիւնը՝ չզգալու մարմնիս ճահճացումը, խելակորոյս անհոգութիւնը բոլոր երեւոյթների ու ամբողջութիւնը տառապանքի, այն, որն չի դեֆորմացւում, չի մասնատւում, չի սկսում, չի վերջանում, այն, որի մասին պատմում էիր, երբ ինձ թոյլ էի տալիս խմած թափուել վրադ Continue reading “* * *”
1
Տատս ասաց, որ մեր հարեւան Մեսրոպենք ձմեռուայ վառելիք չունեն:
—Ուրեմն ձմեռը չի՞ գալու, — հարցրի ես:
—Ինչո՞ւ,— զարմացաւ տատս:
—Դէ, Մեսրոպենք վառելիք չունեն:
Ձիւնը նստեց: Ցուրտ էր: Continue reading “ՀՈՂԷ ԿՏՈՒՐԻՆ — պատմուածքներ”
Աղուէս մը ծեր, շատ խորամանկ,
Անտառին մէջ բացաւ կրպակ,
Հոն վաճառքի էին դրուած
Ապուխտ, երշիկ ու խորոված: Continue reading “ԳԱՅԼԻՆ ՆԱԽԱՆՁԸ”
Գիշեր է խաղաղ, լուսնակը ժպտուն,
Ուրախ է նորէն, քանի նոր մարդիկ
Երկրէն են եկած իրեն այցելու
Քար են տանելու, գուղձեր մեծ պզտիկ։ Continue reading “ԻՂՁ”
Տօն է այսօր, ցնծատօն, հայրենիքիս նայիրեան,
Լոյսի ովկիան շողշողուն, քաղաքամայր Երեւան.՚
Քու ծննդեան հնամեայ, տարեդարձն է կը տօնեն
Մեր գալիքին տեսիլքով, եւ հաւատքով անսասան
Որդիներդ հայրենի, եւ Սփիւռքի ցիրուցան։ Continue reading “ՁՕՆ ԵՐԵՒԱՆԻՆ”
Կամքովն Աստուծոյ
Եւ իր շնորհքով,
Գլխո՛ւս տակաւին
Կեանքի թագ Continue reading “100-ԱՄԵԱԿ”