ՀՐԱՏԱՐԱԿՈՒԹԻՒՆՆԵՐՈՒ ԼՈՒՍԱՆՑՔԻՆ

«ՇԱՀԱՆ ՇԱՀՆՈՒՐ, ԵՐԿԵՐ», Ա. ԵՒ Բ. ՀԱՏՈՐՆԵՐ.

«ՅԱՂԱԳՍ ՇԱՀԱՆ ՇԱՀՆՈՒՐԻ», ԳՐԻԳՈՐ ՇԱՀԻՆԵԱՆ

Հրատ. »Ազգ«, Երեւան, 2016

ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ՔԻՒՐՔՃԵԱՆ

 

«Շահան Շահնուր»,— եռահատոր այս հրատարակութիւնը, առաջին զոյգ գիրքերով ենթախորագրուած՝ «Երկեր», եւ փակուող՝ «Յաղագս Շահան Շահնուրի» երրորդ գիրքով,— ուշագրաւ երեւոյթ է մեր գրական-հրատարակչական կեանքին մէջ, արժանի յատուկ անդրադարձի:

Պիտի արժէր, առ ի ծանօթացում լայն հանրութեան, ընել շարքի մէկ հանգամանաւոր ներկայացումը: Բայց այս սիւնակը պիտի Continue reading “Շ. ՇԱՀՆՈՒՐ՝ ՎԵՐՀՐԱՏԱՐԱԿՈՒԱԾ ԵՒ ՎԵՐԱՅԱՅՏՆՈՒԱԾ”

ՄԱՏԼԷՆ Ս. ԱՐԻՍԵԱՆ

1960ական թուականներուն, իտալացի գրող Իթալօ Քալվինօ (1923-1985) կը գրէր.

«20րդ դարը ներկայ եղաւ ծնունդին եւ տարածման Արեւմուտքի արդի լեզուներուն եւ գրականութիւններուն, որոնք ուսումնասիրեցին արտայայտչական եւ կամ երեւակայական կարելիութիւնները հնդեւրոպական լեզուներուն»։ Continue reading “ԳՐԱԿԱՆ ԳՈՐԾԵՐՈՒ ՓՈԽԱԶԴԵՑՈՒԹԻՒՆԸ”

ԵՐԱԶԱՅԻՆ ՅՈՒՇԵՐ ԵՐԱԶԱՅԻՆ ՀԱԼԷՊԷՆ

Բժ. ՕՀԱՆ ԹԱՊԱՔԵԱՆ

Հալէպ կեցութեանս մօտ քսան տարիներուն ընթացքին, մեր ընտանիքը հաւատաւոր կերպով միշտ նոյն մատակարողները ունեցած է. նոյն կաթնավաճառը, նոյն մածնավաճառը, նոյն դերձակը, նոյն կօշկակարը, ու նոյն սափրիչը։

Հալէպի մեր սափրիչը Նշան Վարդանեան անունով մօտ 45 տարեկան անձ մըն էր, որուն աշխատատեղը Թիլէլէն դէպի Ճիտէյտէ թեքուող թաղին անկիւնը կը գտնուէր։ Փոքր ու չափազանց պարզ սափրիչատուն մը, հսկայ հայելիի մը առջեւ Continue reading “ՄԵՐ ՍԱՓՐԻՉԸ”

Ուրբաթ, 2 դեկտեմբեր 2016-ի յետմիջօրէին, Երեւանի քաղաքապետարանի Աւետիք Իսահակեանի անուան Կեդրոնական գրադարանի սրահին մէջ տեղի ունեցաւ մեծարանքի ցերեկոյթ՝ նուիրուած Սիմոն Սիմոնեանի (1914-1986) յիշատակին՝ մահուան 30-ամեակին առթիւ:

Գրող, գրականագէտ, հայագէտ գիտնական, խմբագիր, հրատարակիչ, մանկավարժ եւ շատ ուրիշ մարզերու մէջ մեծ վաստակ ունեցած Սասունցի ծուռ Մեծ հային նուիրուած հանդիսութիւնը սկսաւ անոր հեղինակած հայոց պատմութեան Continue reading “Մեծարանքի հանդիսութիւն՝ նուիրուած Սիմոն Սիմոնեանի յիշատակին”

ՀՀ Մշակոյթի նորանշանակ նախարար

Արմէն Ամիրեանին

Երեւան, Հայաստան

«Եթէ մօրուք ունենալը իմաստութեան նշան լինէր,

այծերը, Պղատոնի եւ Արիստոտելի հետ կը մրցէին»։

Յունական

Յարգելի պարոն նախարար

Այսու կ՚ուզեմ ուշացումով, բայց անկեղծօրէն ձեզ շնորհաւորել՝ շատ կարեւոր պաշտօնին նշանակուելու առիթով, ինչպէս նաեւ ամանորի եւ սուրբ Ծննդեան տօների կապակցութեամբ։ Մենք իրար հանդիպելու առիթ չենք ունեցել եւ դուք՝ իմ ո՛վ լինելը գուշակել անգամ չէք կարող, բայց ես վաղուց եմ նկատել ձեր ներկայութիւնը տարբեր հանդէսներին, որոնց ընթացքին դուք միշտ ցուցաբերել էք վայելուչ կեցուածք, խնամքով մշակուած եւ հարուստ բառապաշարով հայերէն՝ առանց Continue reading “ԲԱՑ ՆԱՄԱԿ”

Հեղինակներէն կամ հրատարակիչներէն, այլեւ բարեկամներէ շնորհակալութեամբ ստացած ենք Հորիզոնի, Հորիզոն գրականի կամ աւագ խմբագրի անունին՝ Continue reading “ՍՏԱՑՈՒԱԾ ԳՐՔԵՐ — ՅՈՒՆՈՒԱՐ 2017”

ԳՐԻԳՈՐ ՋԱՆԻԿԵԱՆ

Երբ շարժակառքը իմ բնօրրանը՝ Ակն մտաւ, տեսայ Եփրատը, Խնկաձորը, Սիամանթոյենց Վերի թաղը, Զոհրապենց Վարի թաղը, Մեծարենցենց Բինկեանը. չէի ուզում, բայց արցունքներն իրենք իրենց հոսում էին այտերովս:

Ջահել կառավարը սրտաշարժուեց.

—Ինչի՞ ես լալիս, էֆենդի,— ասաց,— արի տանեմ մեր տուն, ինչքան ուզում ես ապրի, էս դրախտը վայելի:

—Ես մե՛ր տոհմատունն եմ ուզում,— ասացի:

Շշմած՝ հետ շրջուեց.

—Ինչի, էստեղ հայե՞ր են ապրել:

* * *

Արեւմարին լեռնաքաղաքի փողոցները խնոցու կարագ ու ծաղկած փշատենի էին բուրում, ներքին բակերն իրենց ստուերներն էին որոնում ու չէին գտնում։ Միայն Խնկաձորն էր անդադրում գահավիժում, լուսափոշի շաղ տալով՝ ամպի ծուէնները տանում, Եփրատն էր լցնում։ Continue reading “Այստեղ հայեր են ապրել”

ՍԵՒԱՆ ՀԱՆՆԷՇԵԱՆ—ՊԵՏՈՒՐԵԱՆ

ՄԱՐՄՆԱՑՈՒՄ

Աշուն է։

Հասած եմ բնութեան մէջ,

ուր կանաչին մէջէն երանգներ կը ծլին

ու կեանքը գոյներո՜վ կը ցոլայ։

Հասած եմ խորհուրդին մէջ

ու կը փնտռեմ հին աշխարհը,

մանո՜ւկ հայեացքին

գաղտնիքները,

որոնք ապագայ առեղծուածին

ճանապարհը հիւսած էին

ու մտածումները,

որոնք կը թեւածէին

կեանքին բոլոր անկիւնները։ Continue reading “Մարմնացում եւ այլ բանաստեղծութիւններ”

ԱՐՄԵՆԱԿ ԵՂԻԱՅԵԱՆ

Վերջին քանի մը տարիներուն արեւմտահայ սփիւռքի մէջ սկսած է զարգանալ ու տեղ ընել մտայնութիւն մը, թէ արեւմտահայերէնի պահպանութիւնը պէտք է ստանձնէ Հայաստանը: Առ այս կը գրուին յօդուածներ, կը ներկայացուին հայցեր, կը մշակուին ծրագրեր, կը կազմակերպուին համագումարներ՝ ի սփիւռս թէ ի Հայաստան, ուր ելոյթ կ՚ունենան շատ լուրջ ազգայիններ. ասոնցմէ վերջինը տեղի ունեցաւ ամիս մը առաջ Երեւանի մէջ եւ արեւմտահայու նախաձեռնութեամբ՝ աւարտելու համար կատարեալ ձախողութեամբ մը:

Չկմկմանք, դարձդարձիկ ճամբաներէ չմօտենանք հարցին, այլ փորձենք եզը իր եղջիւրներէն զսպել. որքա՞ն իրապաշտ է նման ցանկութիւն մը: Որքանո՞վ Հայաստան կրնայ օգտակար ըլլալ լեզուի մը, որ կը կը գրուի ու խօսուի սփիւռքի մէջ, կ՚ուսուցուի սփիւռքահայ վարժարաններու մէջ, կը ծառայէ սփիւռքահայ մամուլին ու հրատարակչատուներուն եւ որոնց բոլորէն մազ մը իսկ փոխելու իրաւասութիւնը չունի ինք: Continue reading “Ո՞ւր է տեսլականը”