ՄԵ՛ՆՔ

ԺԱԳ Ս. ՅԱԿՈԲԵԱՆ

ՄԵ՛ՆՔ… – Մենք բո՛ւռ մը հող աշխարհի վրան՝
Ժայռի պէս հաստա՛տ, դաշտի պէս յուռթի՜.
ՄԵ՛ՆՔ՝ դարաւոր թի՛ւ բազկի արութեան,
ՄԵ՛ՆՔ սրտի անդո՛ւնդ եւ բարձո՛ւնք մտքի. Continue reading “ՄԵ՛ՆՔ”

ՆԱ ԻՐ ԴՐՈՇՄՆ Է ԴՐԵԼ ԺԱՄԱՆԱԿԻ ՎՐԱՅ

 ԱՐՏԵՄ ՅԱՐՈՒԹԻՒՆԵԱՆ

(Անահիտ ԹՈՓՉԵԱՆ — Դիմանկարի փորձ 70-ամեակի առթիւ)

Արուեստագետը նա է, ով իր հետքն է թողնում ժամանակի մէջ: Բայց առաւել երջանիկ է նա, ով իր դրոշմն է դնում իր ապրած ժամանակի վրայ:
Տարբերութիւնն այս երկուսի միջեւ էական է. վերջինն էլ առաջինի պէս օժտուած է Աստծուց, բայց աւելի առատօրէն, բազմակողմանի ու անսպառ, եւ եթէ առաջինի թողած հետքը մշտահոս ժամանակի հետ կարող է խամրել կամ նոյնիսկ ջնջուել, ապա երկրորդի ներկայութիւնն իր ժամանակի մէջ մնալու է անջնջելի, քանզի նա եղել է իր ժամանակաշրջանի հոգեւոր կառոյցի շինարարներից մէկը: Continue reading “ՆԱ ԻՐ ԴՐՈՇՄՆ Է ԴՐԵԼ ԺԱՄԱՆԱԿԻ ՎՐԱՅ”

Կեանքի մէջ՝ կը խաղայ, բեմի վրայ կ՚ապրի՛

ՄՈՎՍԷՍ ՀԵՐԿԵԼԵԱՆ

(Անահիտ Թոփչեանի ծննդեան 70-ամեակին առիթով)

Սիրելի՛ ընթերցող,
Այն ինչ որ թուղթին պիտի յանձնեմ քանի մը անգամ պատմած եմ տարբեր առիթներով, ընդ որում նաեւ Անահիտի եւ Ալիքի ներկայութեան Պէյրութի մեր տան մէջ: Կ՚ենթադրեմ որ Անահիտի ծննդեան 70-ամեակը լաւագոյն առիթն է գրի առնելու մեր ծանօթացման այս տարօրինակ պատմութիւնը: Continue reading “Կեանքի մէջ՝ կը խաղայ, բեմի վրայ կ՚ապրի՛”

ՀԱՅ ԲԺՇԿԱԿԱՆ ԺՈՂՈՎՐԴԱՅԻՆ ՊԱՐԲԵՐԱԹԵՐԹԵՐ ԵՒ ԳԻՐՔԵՐ ՍՓԻՒՌՔԻ ՄԷՋ — 1850-1980 / Ա. մաս

Բժ. ԿԱՐՊԻՍ ՀԱՐՊՈՅԵԱՆ

«Հայ բոյժ»-ի յօդուածս գրելէ ետք պարտականութիւն սեպեցի ուսումնասիրութիւն մը կատարել հայ բժշկական ժողովրդային պարբերականներու եւ գիրքերու մասին, որոնք հրատարակուած են Հայաստանէն դուրս 1850-1980 ժամանակաշրջանին, այլ խօսքով 130 տարիներու ընթացքին: Continue reading “ՀԱՅ ԲԺՇԿԱԿԱՆ ԺՈՂՈՎՐԴԱՅԻՆ ՊԱՐԲԵՐԱԹԵՐԹԵՐ ԵՒ ԳԻՐՔԵՐ ՍՓԻՒՌՔԻ ՄԷՋ — 1850-1980 / Ա. մաս”

Կեանքից հեռացել է Պերճ Զեյթունցեանը

ԵՐԵՒԱՆ—Օգոստոսի 21-ի առաւոտեան՝ երկարատեւ, ծանր հիւանդութիւնից յետոյ կեանքից հեռացել է ականաւոր գրող, հրապարակախօս, թարգմանիչ Պերճ Զեյթունցեանը: Նա վերջերս էր բոլորել 79-րդ տարին: Continue reading “Կեանքից հեռացել է Պերճ Զեյթունցեանը”

Մահացել է մանկագիր Ղուկաս Սիրունեանը

ԵՐԵՒԱՆ—Յուլիսի 1-ին, կեանքի 68-րդ տարում վախճանուել է Հայաստանի գրողների միութեան անդամ, բանաստեղծ, մանկագիր Ղուկաս Սիրունեանը:
Ղուկաս Սիրունեանը ծնուել է 1949թ. դեկտեմբերի 18-ին Ուջան գիւղում (այժմ` ՀՀ Արագածոտնի մարզ): Continue reading “Մահացել է մանկագիր Ղուկաս Սիրունեանը”

ԵՒ ԱՅԼՆ… ԵՒԱՅԼՆ… ԵՒՆ

ԱՐՄԵՆԱԿ ԵՂԻԱՅԵԱՆ

ա) Ուղղագրութիւն

Դուք հանդիպա՞ծ էք լեզուի մը մէկ բառին, որ գրուի… վեց ձեւով:
—Կարելի՞ բան է,— պիտի մտածէք շփոթած:
Բայց եւ այնպէս իրողութիւն է:
Այդ բառը հայերէնի «եւ այլն»-ն է:
Ըստ երեւոյթի աննշան, չըսելու համար՝ անկարեւոր բառ մը, որ սակայն գոնէ վեց տարբեր ձեւերով կը գրուի արեւմտահայուն կողմէ, նայած թէ ո՛ր օտար լեզուի ազդեցութեան տակ է գրողը ընդհանրապէս կամ տուեալ պահուն. օրինակ՝ Continue reading “ԵՒ ԱՅԼՆ… ԵՒԱՅԼՆ… ԵՒՆ”

ՅՈՒԼԻՍ 2017-ի թիւը

Սիրելի ընթերցող,

«Հորիզոն գրական»ի ՅՈՒԼԻՍ 2017-ի թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։

Բարի ընթերցում։

«Օթոստրատ»ը

ՊԵՐՃՈՒՀԻ ԱՒԵՏԵԱՆ

Մայտային

Օթոստրատին վրայ, հակառակ ուղղութեամբ, նկատեց դէպի կանգառ յառաջացող օթոպիւսը: Պէտք է աճապարէր, կանգառ հասնէր, հակառակ պարագային, ամբողջ երկար ժամ մը պիտի սպասէր յաջորդին ժամանման…
Աշխատավայրէն իրեն բախտակից, գաղթական բանուորուհիի մը հետ դուրս եկան, աշխատանքային երկար օր էր: Մեծ էր թիւը գաղթողներուն, աշխատանքի դիմողներ շատ էին, ընդունուողները բախտաւոր կը համարուէին: Ինք փորձ-քննութեան յաջորդ օրն իսկ հրաւիրուեցաւ, կարի աշխատանոցի մէջ երկար տարիներ աշխատած էր.. հետեւաբար բախտաւորներու փաղանգին մաս կը կազմէր: Continue reading “«Օթոստրատ»ը”