ԹԱՒՐԻԶԻ Գ. ՀԱՅԱԳԻՏԱԿԱՆ ԳԻՏԱԺՈՂՈՎԸ ԹԱՒՐԻԶ՝ ԱԶԳԱՅԻՆ ԱՌԱՋՆՈՐԴԱՐԱՆԻՆ ԵՒ ՋՈՒԼՖԱ՝ Ս.ՍՏԵՓԱՆՈՍ ՆԱԽԱՎԿԱՅԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԱՆՔԻՆ ՄԷՋ

Ի.Չ.

Երրորդ տարին ըլլալով տեղի ունեցաւ Թաւրիզի հայագիտական գիտաժողովը, ուրբաթ 27 եւ երկուշաբթի 30 սեպտեմբեր 2019-ին, Ատրպատականի հայոց թեմի առաջնորդարանին եւ Մաղարդայ Ս. Ստեփանոս Նախավկայի վանքին մէջ, թեմակալ առաջնորդ Գերշ. Տ. Գրիգոր Ս. Եպս. Չիֆթճեանի հովանաւորութեամբ եւ թեմին կազմակերպութեամբ, մասնակցութեամբ տասնեակ մը հայագէտներու եւ յարակից բնագաւառներու մասնագէտ ուսումնասէրներու Թաւրիզէն, Գերմանիայէն, Անգլիայէն, Ֆրանսայէն, Զուիցերիայէն եւ Թուրքիայէն։ Continue reading “ԹԱՒՐԻԶԻ Գ. ՀԱՅԱԳԻՏԱԿԱՆ ԳԻՏԱԺՈՂՈՎԸ ԹԱՒՐԻԶ՝ ԱԶԳԱՅԻՆ ԱՌԱՋՆՈՐԴԱՐԱՆԻՆ ԵՒ ՋՈՒԼՖԱ՝ Ս.ՍՏԵՓԱՆՈՍ ՆԱԽԱՎԿԱՅԻ ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՎԱՆՔԻՆ ՄԷՋ”

ԱՐՄԱՏՆԵՐՈՎ ՀԱՅԸ՝ ԱՐԹՕ ՉԱՔՄԱՔՉԵԱՆ (1933 – 2019)

Արթօ Չաքմաքչեան Մոնթրէալ հաստատուած առաջին օրերէն իսկ յատուկ կապ մը ունեցաւ Հորիզոն շաբաթաթերթի ու անոր գրական յաւելուածին հետ։ Արդարեւ մենք վայելեցինք անոր տեւական ներդրումը, ըլլայ թերթին ընդհանուր գեղարուեստական ձեւաւորման մշակման ընթացքին, ըլլայ յետոյ զանազան դէմքերու նուիրուած մեր գրական բացառիկ թիւերը պատրաստելու ատեն, որոնց առաջինը՝ «Գրական հորիզոն»-ի անդրանիկ թիւին՝ 1984-ի դեկտեմբերին, Վարուժանի դիմանկարով, բանաստեղծի ծննդեան 100-ամեակին առթիւ։ Continue reading “ԱՐՄԱՏՆԵՐՈՎ ՀԱՅԸ՝ ԱՐԹՕ ՉԱՔՄԱՔՉԵԱՆ (1933 – 2019)”

Անչափ հազուագիւտ ընծայ է…

Նայիրի Պահլաւունի-Զաքմաքչեան

Ստորեւ այն սրտի խօսքը, որ Նայիրի Պահլաւունի-Զաքմաքչեան կարդաց իր ամուսնոյն՝ քանդակագործ Արթոյի եկեղեցւոյ կարգին ընթացքին, շաբաթ, 4 հոկտեմբեր 2019-ին՝ Մոնթրէալի Ս. Գրիգոր Լուսաւորիչ առաջնորդանիստ եկեղեցւոյ մէջ, որ կ՚ամբողջացնէ կենսագրականը։ Continue reading “Անչափ հազուագիւտ ընծայ է…”

Կարօ Արսլանեանի Եթէ… ն

Ս.Ա.Յ.

Երեւանի մէջ լոյս տեսած է «Հորիզոն գրական»ի աշխատակից Կարօ Արսլանեանի «Եթէ…» բանաստեղծական հատորը, Անտարես հրատակչատան կողմէ, խմբագրութեամբ Արքեմնիկ Նիկողոսեանի։
Հատորը 96 էջերու մէջ կը մէկտեղէ բանաստեղծութիւններ խմբուած հետեւեալ բաժանումներուն մէջ. Եթէ սիրես…, Եթէ պայքարիս…, Եթէ աղօթես…, Եթէ հաւատաս…, Եթէ յուսաս… եւ Եթէ բաղձաս…։ Continue reading “Կարօ Արսլանեանի Եթէ… ն”

ԵԹԷ

Ռ. ՔԻՓԼԻՆԿ, թարգմ.՝ Մ.Իշխանի

Եթէ կրնաս պահել գլուխդ առանձին,
Երբ խուճապի մէջ է չորս դիդ ամեն մարդ,
Եթէ կրնաս վստահ ըլլալ քու անձին,
Եթէ ուրիշներ կը կասկածին վրադ, Continue reading “ԵԹԷ”

ՍԵՊՏԵՄԲԵՐ 2019-Ի ԹԻՒԸ

Սիրելի ընթերցող,«Հորիզոն գրական»ի սեպտեմբեր 2019 թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։

Բարի ընթերցում։

Վիրաւոր արագիլներու կայարանը

Այնճարի 80-ամեակին առիթով

ԽԱԺԱԿ ԱՅՆԹԱՊԼԵԱՆ

Հայաստանի մէջ գրեթէ ամենուրեք արագիլներու բոյներ կան: Արագիլները այնտեղ շատ կարեւոր պարտականութիւն կը կատարեն… Անցեալ օր Խոր Վիրապի ճամբուն վրայ խումբ մը արագիլներ տեսայ: Երիտասարդ զոյգ մը, փոքրիկ երեխայի մը ձեռքէն բռնած մօտեցաւ անոնցմէ մէկուն, սակայն փոքրիկը ուրախանալու փոխարէն վախցաւ ու լալու սկսաւ: Հայրը հանգստացուց փոքրիկը, բացատրելով թէ արագիլը բարի թռչուն է եւ օր մը պիտի իրեն քոյրիկ կամ աբերիկ բերէ: Փոքրիկը ուրախացաւ, մայրիկը ժպտաց, իսկ արագիլը հասկցաւ թէ շուտով պէտք է իր պարտականութիւնը կատարէ ու նորածին մը շալկած իրենց տուն տանի… Continue reading “Վիրաւոր արագիլներու կայարանը”

Մարդն ու գրողը

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Խնդրե՛մ, ըսէ՛ք, ի՞նչ պիտի ըլլար ձեր պատասխանը, եթէ օր մը ձեր սենեակէն ներս, ձեր գրասեղանի վրայի համակարգիչին դիմած նստած, մտածկոտ ու խոհերու մէջ թաղուած, յանկարծ տասը տարեկան ձեր թոռնուհին սենեակ մտնէր, առանց բարեւելու, մօտենար ձեզի եւ բարկացող եւ սակայն անմեղօրէն հարց տար. Continue reading “Մարդն ու գրողը”

Հայոց սիզիֆեան երթին մեծատաղանդ երգիչը՝ Վահան Թոթովենց (1889-1937)

Ն. ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Հայ արդի գրականութեան արձակ բանաստեղծութեանց ոսկեմատեանին մէջ իր անմահ տեղը ունի «Ստուերները» խորագրով խռովիչ էջ մը, որ կը պատգամէ հայոց սերունդներուն.

Գեղեցկութիւնները ծածկուած են ստուերներով. ստուեր կայ կեանքի ամէն երեւոյթի վրայ։
Արշալոյսները ստուերներու ծոցէն կը պատռին, ինչպէս շուշանները՝ կոկոններէն։ Continue reading “Հայոց սիզիֆեան երթին մեծատաղանդ երգիչը՝ Վահան Թոթովենց (1889-1937)”

Յովնաթան որդի Երեմիայի

ՎԱՀԱՆ ԹՈԹՈՎԵՆՑ

1

Թէ ո՛րտեղից եւ ի՛նչպէս Յովնաթանը սովորել էր քանդակել՝ բոլորի համար մնաց գաղտնիք, բայց Յովնաթանը երկար էր աշխատել, բոլորից գաղտնի, յափշտակութեամբ եւ ներքին անիմանալի մղումով։
Նա տեսել էր եկեղեցում Քրիստոսի խաչելութեան արձանը, տեսել էր հրեշտակների արձաններ թեւերով եւ սեռի, փոքրիկ, վարդի կոկոնի նման թարմ նշաններով, տեսել էր նաեւ լերան քաղաքի հին ամրոցում կոտրտուած արձաններ, երբեմն գլուխներ՝ առանց մարմնի, երբեմն մարմիններ՝ առանց գլխի, որոնք բոլորն էլ հաւաքուած էին մի մութ սենեակում։ Կային արձաններ եւ ամրոցի պատերի եւ պարիսպների վրայ, բարձր, էլի կոտրտուած, աղճատուած վիճակում։ Continue reading “Յովնաթան որդի Երեմիայի”