ՀՈՂԸ

Ներսէս Հատիտեան

Ընկերոջ մը նուէրն էր այդ,
Թաշկինակի մը մէջ ոսկեծիր ծրարուած ու դրուած էր գրասենեակիս սեղանին վրան,
Ծրարն այդ գողտրիկ, նուէրն այդ անգին ընծայ մը չէր լոկ շլացնող. ան ողբ եւ արցունք կը սպասէր։
Բարեկամի մը հետ ազնիւ երկիւղներով մօտեցանք ծրարին եւ բացինք զայն ու դիտեցինք ընդերկար Continue reading “ՀՈՂԸ”

Բանաստեղծութիւններ՝ «Տունս մնաց հեռուներում» շարքէն

Դաւիթ Միքայէլեան

Լոյսը դեռ չծագած
Փորձում եմ
Շօշափել օրուայ հոգսաշատ հայեացքը:
Արցախիս ցաւը
Սրտիս մէջ ծրարած
Բացում եմ հոգուս պատուհանները,
Որ շնչահեղձ չլինեմ Continue reading “Բանաստեղծութիւններ՝ «Տունս մնաց հեռուներում» շարքէն”