ԳԱՌՆ
Գ.(*)
38
Որպէսզի տեսողութիւնը կարենայ վարժուիլ
փառքիդ լոյսին,
զոր հագեր ես ինչպէս օթոց,
վերհայեցող գիշերը կը մատուցես աղքատացեալին,
եւ խոնարհելով կ՚իջնես ու կ՚առաջնորդես զայն դէպի քեզ:
Դուն ուղեկիցիդ վրայ
երանութեան բաղձալի վերարկուն կը ձգես,
որ ան արքայարանիդ շքեղութիւնը ընդնշմարէ
եւ օգնութեամբդ՝ աներեր բարձրանայ հոն,
ուր քեզմով ըլլալու իր սահմանն է: Continue reading “ԽՈԿՈՒՄՆԵՐ՝ ԳՐԻԳՈՐ ՆԱՐԵԿԱՑԻԻ «ՄԱՏԵԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹԵԱՆ»-Ի ՎՐԱՅ”