Հորիզոն շաբաթաթերթի գրական յաւելուածը
Պատմուածքներ
Կեանքը լուսեղէն անծայրածիր գետ մըն է, որ կը հոսի անարգել մարդկութեան սկիզբէն դէպի յաւիտենականութիւն: Բնական պայմաններու տակ ջուրին ընթացքը խաղաղ է ու հեզասահ, սակայն չարագործ մարդոց կողմէ յղացուած բազմատեսակ խոչընդոտներ ու արուեստական փոթորիկներ պատճառ կը դառնան, որ գետին խաղաղ Continue reading “Տառապանքին դրական հետեւանքները”
Ամեն ինչ սկսուեց յանկարծակի… Մի օր քարն օտար շունչ զգաց, օտար դէմքեր նկատեց… Օտար ափերը նախկին տէրերի ափերի պէս չէին շոյում իր կողերը, օտարները ակնածանքով չէին համբուրում իր դէմքը, չէին խաչակնքում երեսներին… Նախկին հարազատ դէմքերը էլ չերեւացին… դադարեց մանուկների քաղցրանուշ ճռուողիւնը… Continue reading “ՔԱՐԸ (Շուշիի Կանաչ ժամի սրբատաշ քարերից մէկի խոհերից)”
Երկու տարի առաջ Արտակը, ծառայողի պաշտօն ստանալով, ընտանիքով գիւղից մարզկենտրոն տեղափոխուեց: Իննսունմէկին մօտեցող, բայց դեռ առոյգ Պետրոսը, որ կնոջ մահից յետոյ ապրում էր եղբօր տղայի՝ Արտակի տանը, նոր զրուցակիցներ գտաւ քաղաքային զբօսայգում: Տարեցները նրանից աւելի ջահել էին, ընդունեցին որպէս «մեծ ախպէր», ներողամիտ ժպտում էին նրա մեկնաբանութիւնների Continue reading “ՊԵՏՐՈՍԻ ԲԱԺԻՆ ՈՍՏԻԿԱՆԸ”
Սիրելի գրչընկերոջս՝ ՎՐԷԺ ԻՍՐԱՅԷԼԵԱՆի յիշատակին,
բոլոր Վրէժներին, որ ծնուել, ծնուելու են անպայման
Հօրը տեսնելը տեսել էր, բայց աղօտ էր յիշում: Վերապրող խարբերդցիներն էին պատմում, որ հայրը, քսանը չբոլորած, Միացեալ Նահանգներ է մեկնել, ուսանել է Եյլի, Հարուարդի համալսարաններում, աւարտելուց յետոյ վերադարձել է Խարբերդ, «Եփրատ» քոլէջում տարրաբանութիւն, իմաստասիրութիւն, ընկերաբանութիւն է դասաւանդել: Շատ շուտով համաքաղաքացիները նրա բուն՝ Պարգեւ Պարթեւեան անուն-ազգանունը մոռացել, «Խարբերդի Սոկրատ» էին կոչել: 1915-ի յունիսին հօրը, քոլէջի բոլոր ուսուցչապետերի հետ տարել էին Արեգունի՝ Ծովքի հիւսիսային ափամերձ քարքարուտը: Հէնց այդ Continue reading “ՓՈԽՎՐԷԺԻ ՊԱՏԳԱՄՆ ՈՒ ՊԱՏՈՒԻՐԱՆԸ”
Սիրելի գրչեղբօրս՝ Հրանտ Մարգարեանի տիկնոջ՝
նոյնքան սիրելի Ժանետի յիշատակին
Տիգրանակերտ
2-ը սեպտ.,
Մամա ջան, այսօր ամբողջ ուղեխմբով Ժանետի մօր տունն էինք որոնում։ Թէ տունը՝ մայրական տունն ի՞նչ է հայի համար, ես մինչեւ Տիգրանակերտ հասնելս էլ գիտէի։ Քո մեծ քոյրը քեզնից յետոյ, Continue reading “ՆԱՄԱԿՆԵՐ ԼՈՒՍԱՀՈԳԻ ՄՕՐՍ՝ ԱՐԵՒՄՏԱՀԱՅԱՍՏԱՆԻՑ (Հատուած)”
Սկիզբէն ի վեր մարդը միշտ սիրած ու պաշտած է գեղեցիկը, այս իսկ պատճառով տեւաբար գեղեցիկն ու սէրը զիրար ամբողջացնող անքակտելի միութիւն մը կազմած են:
Գեղեցիկը կախարդական այն ուժն է, որ իւրաքանչիւր անհատի մօտ կ՚արթնցնէ Continue reading “Սէրը գեղեցիկին նկատմամբ”
Սինթադէն Միջնաշէնում մոռացուած չէր, նրա մասին խօսում էին անգամ նրանք, որ չէին տեսել, բայց լսել էին մեծերից: Այնքան յաճախ էր նրա անունը ջրի երես գալիս խօսակցութիւններում, որ ակամայ ստեղծուել էր նրա առասպելը Միջնաշէնում: Նրան չտեսած մարդիկ վիճում էին ըստ լսածների: — Այո՛, ես նրան չեմ տեսել, բայց աչքս բացած օրից լսել եմ ընկեր Սինթադէի անունը, թէ նա ինչե՜ր արեց խորհրդային իշխանութիւնը հաստատելու ու յատկապէս երեսնական թուականներին գիւղի սոցիալիստական վերափոխման գործում: Մէկ Continue reading “«Այնպէ՛ս թաղենք, որ հազար տարի էլ ծի՛լ չտայ»”
Դպրոցէն վերադարձին անմիջապէս պէտք է լծուինք տնային պարտականութիւններ կատարելու աշխատանքին, որ ընդհանրապէս կը սկսի նոյն յանկերգով.
— Հայերէն ի՞նչ ունիք այսօր :
Այդ օրը տղաս, որ հինգերորդ դասարանի աշակերտ էր, թուղթ մը ձեռքին մօտեցաւ ինծի .
— Մա՛մ, հայերէնի ուսուցչուհիս խնդրեց, որ այս թուղթին վրայ Continue reading “Կեցցէ՛ Զէյթուն”
Տղան վերադարձաւ ադամամութին: Մայրը, որ ամբողջ գիշեր սրտատրոփ սպասում էր նրան, թեթեւացած շունչ քաշեց:
— Ինչո՞ւ այսքան ուշացար, — հարցրեց նա:— Հօ բան-ման չի՞ պատահել:
— Չէ, — տղան ոտքերն ազատեց կօշիկներից ու գլխարկը հանելով, զգուշօրէն մեկնուեց մօր կողքին: Սաստիկ յոգնել էր:— Ինչպէ՞ս ես:
— Անտէր ոտքերս գնալով աւելի են ծանրանում, — նա ափերի մէջ առաւ որդու մրսած մատները, մօտեցրեց շուրթերին` փորձելով տաքացնել: Continue reading “ՃԻՉ”
Երկաթուղիի գլխաւոր կայարանի տոմսավաճառի խուցին մէջ տարեց մարդ մը սեղանիկի մը առջեւ նստած, տրցակներով տոմսերը կը համրէր:
— Բարե՛ւ, — ըսի խցիկին կլոր պատուհանին առջեւ, — աշխարհի ամենախաղաղ անկիւնը երթալու տոմսակ ունի՞ք…
Մարդը վայրկեան մը դադրեցաւ տոմսակները համրելէ եւ.
— Ի՞նչ տեսակ խաղաղ երկիր, — հարցուց:
— Տեղ մը, ուր պատերազմ չըլլայ, մարդիկ զիրար յարգեն, համերաշխ ապրին եւ «դրսեցի»ի խտրականութիւններ տեղի չունենան… Continue reading “Երգող արեւին երկիրը…”