ԼԵԶՈՒԻ ՁԵՌՆԱՓԱՅՏԸ ԲՌՆԱԾ

ԿԱՐԴԱԼՈՎ ՎԵՀԱՆՈՅՇ ԹԵՔԵԱՆԻ «ԱՂՕԹՔՆԵՐ»Ը

ՂՈՒԿԱՍ ՍԻՐՈՒՆԵԱՆ

Ես գրում եմ Վեհանոյշ Թեքեանի մասին նրա համար, որպէսզի հիացմունքս յայտնեմ հայերէն կարդացողների առաջ եւ ասեմ, որ այս ազնուազարմ տիկնոջ տողերը սովորականութեան դաշտից չեն քաղուած, դրանք լոյսի, մթան, անձրեւի եւ ճակատագրի նման տեղում են բանաստեղծութեան վերեւից: Վեհանոյշը զարմացնում է արդեն 40 տարուց աւելի: Զարմանքը բանաստեղծութեան երկուորեակն է, առանց նրա ուղեկցութեան չկայ պոեզիա: Նա զարմացնում էր իր երիտասարդական տարիներին` համարձակ կեցուածքով, դէպի նորն ու անսովորը հակուելու Continue reading “ԼԵԶՈՒԻ ՁԵՌՆԱՓԱՅՏԸ ԲՌՆԱԾ”

Իգնա Սարըասլան, Դէպի հորիզոն։ Բանաստեղծութիւններ

Դէպի հորիզոն։ Բանաստեղծութիւններ։ Հայերէն, 2016, 132 էջ,  ներառեալ բովանդակութեան ցանկ։

Բանաստեղծ, բանասէր, թարգմանիչ, բժիշկ Իգնա Սարըասլանի Դէպի Հորիզոն 2016-ին հրատարած հատորը իր չորրորդ քերթողագիրքն է։ Continue reading “Իգնա Սարըասլան, Դէպի հորիզոն։ Բանաստեղծութիւններ”

ՍՏԱՑՈՒԱԾ ԳՐՔԵՐ — ՓԵՏՐՈՒԱՐ 2017

Հեղինակներէն կամ հրատարակիչներէն, այլեւ բարեկամներէ շնորհակալութեամբ ստացած ենք Հորիզոնի, Հորիզոն գրականի կամ աւագ խմբագրի անունին՝

—            Գուրգէն Մահարի, ՉԱՐԵՆՑ-ՆԱՄԷ (յուշեր, յօդուածներ), աշխատ. Գրիգոր Աճէմեանի, Երեւան 2012, 267 էջ

—            Գուրգէն Մահարի, ԱՅՐՈՒՈՂ ԱՅԳԵՍՏԱՆՆԵՐ, աշխատ. Գրիգոր Աճէմեանի, Գրական ուղի մատենաշար թիւ 2, Երեւան 2004, 784 էջ

—         Զարեհ արք. Ազնաւորեան, ՍԵՐՏՈՂՈՒԹԻՒՆ ՄԱՏԹԷՈՍՒ ԱՒԵՏԱՐԱՆԻՆ, Գառնիկ աւ. ք. Գ. (խմբ.), Բան եւ գիր մատենաշար թիւ 8, Մոնթրէալ 2016, 527 էջ

—            Գառնիկ աւ. ք. Գ. (խմբ.), ՆԵՐՄԱՆ ՀԱՐՑԸ, ժողովածոյ, Բան եւ գիր մատենաշար թիւ 9, Մոնթրէալ 2017, 160 էջ

—            ԲԱԶՄԱՎԷՊ, հայագիտական-բանասիրական-գրական հանդէս, 1-2 2014 (նուիրուած հայկական ճարտարապետութեան), Վենետիկ, Ս. Ղազար, 248 էջ

Յունուար 2017-ի թիւը

Սիրելի ընթերցող,

«Հորիզոն գրական»ի յունուարի թիւին նիւթերը կը գտնես այս էջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։

Բարի ընթերցում։

ԽՄԲԱԳՐԱԿԱԶՄ

 

ՊԱՐՈՅՐԸ ԵՒ ՊԱՂՈՅՂԸ

ՎԵՀԱՆՈՅՇ ԹԵՔԵԱՆ

Չի հալածեր, չի պահանջեր, չ՚ստիպեր. կը տխրեցնէ՛։ Իր մասին տխրիլը սակայն անյարիր է որովհետեւ կը ղրկէ անհատնում ճառագայթներ ծիծաղի եւ հանդարտ կապոյտ աչքերէն ցայտող նշանակալից ժպիտով, ժպիտներով, կը ցոլացնէ իրականութեան իսկական պատկերը։

Ամառը Պէյրութի մէջ հազիւ թեւակոխած՝ մօտակայ արաբական երկիրներէն, քիչ մըն ալ Եւրոպայէն, հայ գրականութեան մշակներ, հնձողներ ու համտեսողներ ոտք կը դնէին «Սիմոնեանին տպարանը»։ Պաշտօնապէս կը կոչուէր Սեւան Continue reading “ՊԱՐՈՅՐԸ ԵՒ ՊԱՂՈՅՂԸ”

ՊԱՐՈՅՐ ՄԱՍԻԿԵԱՆԻ ԽՕՍՔԸ՝ «ԿԱՊՈՅՏ ԱՊՐԻԼ»Ի ՔԱՑԱԽԱՁՕՆԻՆ

Ի՞նչ է արժեքը Վեհանոյշ Թեքեանի՝

Շատ պարզ է, շատ պարզ՝

Բանաստեղծ է։

Բանաստեղծութիւնն է։

Օր մը հարցուցեր են Ռոսինիի.

Որո՞նք են մեծագոյն երաժիշտները. Continue reading “ՊԱՐՈՅՐ ՄԱՍԻԿԵԱՆԻ ԽՕՍՔԸ՝ «ԿԱՊՈՅՏ ԱՊՐԻԼ»Ի ՔԱՑԱԽԱՁՕՆԻՆ”

ՆՄՈՅՇՆԵՐ ՊԱՐՈՅՐ ՄԱՍԻԿԵԱՆԻ ԳՐՉԻ ԱՐԳԱՍԻՔԷՆ

ԱԹՈՌ ՄԸ… ՍՈՒՐ ՄԸ… ԵՒ ԲԱՑ ՆԱՄԱԿ ՄԸ

Երկտող մը միայն։

Չ՚արժեր երկար գրել։

Մեղք է ժամանակին ու գրիչին ու սա հայերէն գիրերուն.

Բաց նամակ մըն է այս Փարիզի հայերուն, մէկու(*) մը համար։ Continue reading “ՆՄՈՅՇՆԵՐ ՊԱՐՈՅՐ ՄԱՍԻԿԵԱՆԻ ԳՐՉԻ ԱՐԳԱՍԻՔԷՆ”

Շ. ՇԱՀՆՈՒՐ՝ ՎԵՐՀՐԱՏԱՐԱԿՈՒԱԾ ԵՒ ՎԵՐԱՅԱՅՏՆՈՒԱԾ

ՀՐԱՏԱՐԱԿՈՒԹԻՒՆՆԵՐՈՒ ԼՈՒՍԱՆՑՔԻՆ

«ՇԱՀԱՆ ՇԱՀՆՈՒՐ, ԵՐԿԵՐ», Ա. ԵՒ Բ. ՀԱՏՈՐՆԵՐ.

«ՅԱՂԱԳՍ ՇԱՀԱՆ ՇԱՀՆՈՒՐԻ», ԳՐԻԳՈՐ ՇԱՀԻՆԵԱՆ

Հրատ. »Ազգ«, Երեւան, 2016

ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ՔԻՒՐՔՃԵԱՆ

 

«Շահան Շահնուր»,— եռահատոր այս հրատարակութիւնը, առաջին զոյգ գիրքերով ենթախորագրուած՝ «Երկեր», եւ փակուող՝ «Յաղագս Շահան Շահնուրի» երրորդ գիրքով,— ուշագրաւ երեւոյթ է մեր գրական-հրատարակչական կեանքին մէջ, արժանի յատուկ անդրադարձի:

Պիտի արժէր, առ ի ծանօթացում լայն հանրութեան, ընել շարքի մէկ հանգամանաւոր ներկայացումը: Բայց այս սիւնակը պիտի Continue reading “Շ. ՇԱՀՆՈՒՐ՝ ՎԵՐՀՐԱՏԱՐԱԿՈՒԱԾ ԵՒ ՎԵՐԱՅԱՅՏՆՈՒԱԾ”

ԳՐԱԿԱՆ ԳՈՐԾԵՐՈՒ ՓՈԽԱԶԴԵՑՈՒԹԻՒՆԸ

ՄԱՏԼԷՆ Ս. ԱՐԻՍԵԱՆ

1960ական թուականներուն, իտալացի գրող Իթալօ Քալվինօ (1923-1985) կը գրէր.

«20րդ դարը ներկայ եղաւ ծնունդին եւ տարածման Արեւմուտքի արդի լեզուներուն եւ գրականութիւններուն, որոնք ուսումնասիրեցին արտայայտչական եւ կամ երեւակայական կարելիութիւնները հնդեւրոպական լեզուներուն»։ Continue reading “ԳՐԱԿԱՆ ԳՈՐԾԵՐՈՒ ՓՈԽԱԶԴԵՑՈՒԹԻՒՆԸ”

ՄԵՐ ՍԱՓՐԻՉԸ

ԵՐԱԶԱՅԻՆ ՅՈՒՇԵՐ ԵՐԱԶԱՅԻՆ ՀԱԼԷՊԷՆ

Բժ. ՕՀԱՆ ԹԱՊԱՔԵԱՆ

Հալէպ կեցութեանս մօտ քսան տարիներուն ընթացքին, մեր ընտանիքը հաւատաւոր կերպով միշտ նոյն մատակարողները ունեցած է. նոյն կաթնավաճառը, նոյն մածնավաճառը, նոյն դերձակը, նոյն կօշկակարը, ու նոյն սափրիչը։

Հալէպի մեր սափրիչը Նշան Վարդանեան անունով մօտ 45 տարեկան անձ մըն էր, որուն աշխատատեղը Թիլէլէն դէպի Ճիտէյտէ թեքուող թաղին անկիւնը կը գտնուէր։ Փոքր ու չափազանց պարզ սափրիչատուն մը, հսկայ հայելիի մը առջեւ Continue reading “ՄԵՐ ՍԱՓՐԻՉԸ”