ԳԱՌՆ
1
Դարձեալ կը խոստովանիմ,
թէ դուն կը շնորհես
մեր խօսակցութիւնները:
Եւ աներկմտօրէն հաւատալով հանդերձ ողորմութեանդ, Continue reading “ԽՈԿՈՒՄՆԵՐ ԳՐԻԳՈՐ ՆԱՐԵԿԱՑԻԻ «ՄԱՏԵԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹԵԱՆ»-Ի ՎՐԱՅ — Բ.”
ՓԼՈՂ ԴՊՐՈՑՆԵՐԸ — Դ.
ՅԱԿՈԲ ՉՈԼԱՔԵԱՆ
ՍԱՀՄԱՆԷՆ ԱՆԴԻՆ
Անոնք թէեւ երկու ոտք ունէին, բայց մէկ ոտքը փոխ առնուածի պէս էր, թեթեւ մը կը քաշէին, որովհետեւ բունը մնացեր էր սահմանին միւս կողմը՝ իրենց հայրական կալուածներուն մէջ, ուր այլեւս չէին կրնար ըլլալ: Իրաւ որ այդպէս չէր կրնար ըլլալ. եղածը տարիներու ծանր վաստակի հետեւանք էր, երբ ամեն օր գիւղէն մինչեւ իրենց հեռաւոր Continue reading “ՓԼՈՂ ԴՊՐՈՑՆԵՐԸ — Դ.”
ՅԻՇՈՂՈՒԹԻՒՆՍ ԱՉՔԵՐ ՈՒՆԻ
ՀԵՐՄԻՆԷ ԱՒԱԳԵԱՆ
Յիշողութիւնս
աչքեր ունի,
Որոնք մնացել են
Տանս կիսաճաք պատերին
եւ ակնդէտ նայում են Continue reading “ՅԻՇՈՂՈՒԹԻՒՆՍ ԱՉՔԵՐ ՈՒՆԻ”
ԼՈՒՍԱԲԱՑ ԲԵՐ ՄԻ ՔԻՉ
ՀԵՐՄԻՆԷ ԱՒԱԳԵԱՆ
Դու ինձ կարող ես
Գտնել,
Հաւաքել,
Փնջել
Բառերիս, Continue reading “ԼՈՒՍԱԲԱՑ ԲԵՐ ՄԻ ՔԻՉ”
Ոչ եւս է Արա Արծրունի
Հոկտեմբեր 29-ին, 86 տարեկանին իր մահկանացուն կնքեց լիբանանահայ արձակագիր, թատերագիր եւ հրապարակագիր Արա Արծրունին (ծնած 1932-ին, Պէյրութի մէջ): Continue reading “Ոչ եւս է Արա Արծրունի”
Հոկտեմբեր 2018-ի թիւը
Սիրելի ընթերցող,
«Հորիզոն գրական»ի հոկտեմբեր 2018-ի թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։
Բարի ընթերցում։
ԱՒԱՆԴԱԿԱՆ ՀԱՒԱՔԻ ՄԸ ԸՆԹԱՑՔԻՆ ԾՆՈՒՆԴ ԱՌԱԾ ՄՏՈՐՈՒՄՆԵՐ
ԿԱՐՕ ԱՐՍԼԱՆԵԱՆ
Նորէն հոկտեմբեր ամիսն է:
Տերեւաթափը զգալի է, սակայն աշունը դեռ չէ հասունցած:
Մայթերը յոգնած են ու տժգոյն, ժպիտները լճացած են փողոցներուն կիսաքանդ անկիւններուն մէջ: Continue reading “ԱՒԱՆԴԱԿԱՆ ՀԱՒԱՔԻ ՄԸ ԸՆԹԱՑՔԻՆ ԾՆՈՒՆԴ ԱՌԱԾ ՄՏՈՐՈՒՄՆԵՐ”
ԵՐԱԶՈՂԸ
ՆԱՐԻՆԷ ԿՌՈՅԵԱՆ
Օրը քամոտ էր: Թեթեւ հողմը փողոցի փոշին պտտում, վեր էր հանում ամեն բան, ինչ յարմար էր գտնում, ինչ կարողանում էր բարձրացնել: Ամպերի ետեւից մերթ ընդ մերթ դուրս եկող արեւին երբեմն յաջողւում էր գունաւորել քամու խաղը եւ շուրջը ողողել անսահման մի պայծառութեամբ, որ նայողի աչք էր ծակում: Continue reading “ԵՐԱԶՈՂԸ”
ԽՕՍԱԿՑՈՒԹԻՒՆ
ՎԵՀԱՆՈՅՇ ԹԵՔԵԱՆ
Լողաւազանին ճիշդ եզերքը, թարմ առողջ խոտերէն առաջ, երկար աթոռին վրայ երկարած էր արեւակէզ սրունքները, լողազգեստին վերնամասի կապերը իջեցուցած ուսերէն վար՝ «Սագօ՛, — կը պոռար, — շաուըրին տակէն ասդի էկուր»։ Կ՚ուղղուէի աղջկանս քով, որ ահաւասիկ կէս ժամէ աւազանին ջուրը կը լեցնէ պտըլիկ խորանարդի մը մէջ, անկէ՝ ցնցուղին, եւ ցնցուղը կը պարպէ աւազանը եզերող սիմենթին վրայ. Continue reading “ԽՕՍԱԿՑՈՒԹԻՒՆ”
ԵՍ ՏԵՍԱՅ ԱՆԻՆ…
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Հայաստան ենք ու մեզ հիւրընկալող համալսարանը գեղեցիկ գաղափարը յղացած էր, շաբաթավերջի մը, մեզի՝ շուրջ վաթսուն ուսուցիչ-ուսուցչուհիներուս, դէպի Անիի փլատակները շրջապտոյտի տանիլ։ Պատմական այցելութիւն։ Ուրեմն՝ Անի «տեսնելու» պիտի երթայինք, սակայն Հայաստանի կողմէն։ Continue reading “ԵՍ ՏԵՍԱՅ ԱՆԻՆ…”