Հորիզոն շաբաթաթերթի գրական յաւելուածը
Ֆրանսացի պատմագէտ եւ թարգմանիչ _ եւ մեր վաղեմի աշխատակից _ Հերվէ Ժորժըլէնի խմբագրութեամբ, ծանօթագրութիւններով եւ ներածականով լոյս տեսաւ Սփիւռքի մեծագոյն վիպագիրներէն Զաւէն Պիպէռեանի ինքնակենսագրական վէպը, հեղինակի ֆրանսերէն բնագրով։ Continue reading “Լոյս տեսաւ Զաւէն Պիպէռեանի ինքնակենսագրական ֆրանսերէն վէպը”
Սիրելի ընթերցող,«Հորիզոն գրական»ի յուլիս 2019-ի թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։
Բարի ընթերցում։
— Այս վերջին հարցումն ալ տեղական լեզուով պիտի հարցնենք եւ կը խնդրենք, որ դուն ալ տեղական լեզուով պատասխանես, — ըսաւ հայկական վարժարանի տնօրէնուհին՝ դպրոցին մէջ պաշտօնավարելու համար դիմում ներկայացնող թեկնածուին:
— Փորձե՛մ, — պատասխանեց թեկնածուն: Continue reading “Ինք այլեւս ուսուցչուհի չէ…”
ԽՄԲԱԳՐՈՒԹԵԱՆ ԿՈՂՄԷ — Այս տարի արեւելահայ արձակի ամենատաղանդաւոր դէմքերէն Ակսել Բակունցի ծննդեան 120-ամեակն է։ Բոլորիս ծանօթ են իր կեանքի դրուագները, ընդհուպ մինչեւ իր եղերական մահը որպէս ստալինեան նախճիրի մեծագոյն զոհերէն։ Սակայն Բակունցի անձնական կեանքը ընդհանրապէս լուսարձակներէ դուրս մնացած է։ Այդ գծով 2017-ին յօդուածագիրը «Սիւնիք» հայագիտական հանդէսին մէջ ուշագրաւ գրութիւն մը տուած էր, որ մեր ընթերցողներուն կը ներկայացնենք ստորեւ։
Շատ պէտք է ջանալ Բակունցի կենսագրութեան մէջ կանանց մասին որեւէ յիշատակում գտնելու համար: Դժուար է ամբողջական պատկերացում կազմել Բակունցի հոգեկան-ներաշխարհային կեանքի մասին: «Խորունկ, հանդարտ ու յստակ» խառնուածքի տէր գրողը անձնական ապրումներ ու զգացմունքներ արտայայտելու մէջ էլ չափազանց զուսպ էր ու հաւասարակշիռ: Նրա կեանքում չեն եղել յախուռն, աղմկոտ սիրային պատմութիւններ, ինչպէս, օրինակ, Չարենցի կեանքում, բայց եղել են նուիրական անուններ, որոնք ուղեկցել են Բակունցին կարճատեւ կեանքի որեւէ շրջանում, կերպարային ու պատկերային իւրօրինակ նրբագծերով հիւսուել ստեղծագործական աշխարհին: Continue reading “ԿԱՆԱՅՔ ԱԿՍԵԼ ԲԱԿՈՒՆՑԻ ԿԵԱՆՔՈՒՄ”
Պ. Զեյթունցեանը Գրիգոր Զոհրապի կենսապատումի լուսարձակով արծարծում է մեր ամենամեծ կորստի թեման: Արձակագիրը պատկերել է հայ մտաւորականութեանը, նրա պայքարը ազգային ինքնութեան պահպանման, ազգային գաղափարի տարածման համար: Միաժամանակ գրողը թափանցել է Հայոց ցեղասպանութեան հրահրման իրողութեան մէջ, ցոյց տուել հակառակ կողմում կանգնածներին, նրանց, ովքեր ելել էին հայութեան դէմ եւ կամենում էին իրենց նպատակների իրագործմանը հասնել առաջին հերթին հայ մտաւորականութեան գլխատմամբ: Continue reading “ԿԱՐԴԱԼՈՎ ՊԵՐՃ ԶԵՅԹՈՒՆՑԵԱՆԻ «ՎԵՐՋԻՆ ԱՐԵՒԱԳԱԼԸ»”
Հարցասէր բարեկամ մը կ՚ուզէ գիտնալ, թէ այս երկուքէն ո՛րն է ճիշդը. թատերգութիւնը թէ՞ թատրերգութիւնը: Continue reading “Թատերգութիւ՞ն, թէ՞ թատրերգութիւն”
Նոյեմբեր 2019-ին հարիւրամեակն է «Հայ Կին» կիսամսեայ հանդէսին։
Հայ կին գրողներու առջեւ մեծ պատեհութիւններ ընծայած է տպագրական մամուլը։ Ինչպէս Վիկտորիա Ռոու(*) նկատած է, Զապէլ Եսայեան, Մառի Պէյլերեան, Շուշանիկ Կուրղինեան, որոնք համեստ ընտանիքներէ էին, իրենց գրական փորձերը սկսան տպագրական մամուլի էջերէն։ Continue reading “«Հայ կին» հանդէսը հարիւր տարեկան պիտի ըլլար — Հայ մամուլի տարուան առթիւ”
Սիրելի ընթերցող,«Հորիզոն գրական»ի 2019 Յունիս-ի թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։
Բարի ընթերցում։
ԱՐԱՄ ՄԱՆՈՒԿԵԱՆԻ ՄԱՀՈՒԱՆ 100-ՐԴ
ԵՒ ԳՈՒՐԳԷՆ ՄԱՀԱՐԻԻ ՄԱՀՈՒԱՆ 50-ՐԴ ՏԱՐԵԼԻՑՆԵՐՈՒՆ ԱՌԹԻՒ
«Հայաստանի ու հայութեան վիճակուած վերջին կէս դարու բոլոր դառնութիւններուն մասնակից մարդն է Մահարին: Ծնած է Վան ու պատմական Հայաստանի պատմական այդ մասին հրդեհումին ու բռնագրաւման ականատես եղած է ան եւ հայրենիքի չափ քաղցր իր երիտասարդութիւնը զոհ տուած է հիւսիսի ցուրտերուն: Պատանութեան թուրքին թուրքութիւնը տեսաւ եւ երիտասարդութեան պոլշեւիկներու սիպերիական սահմռկեցուցիչ պարգեւները ապրեցաւ: Իր լափլիզած հայրենիքի այրող յիշատակին եւ հիւսիսի ցուրտերուն ցուրտ յաճախանքին միջեւ կեցած բազմախոց մարդն է այսօր անիկա, ներքնապէս ընկճուած եւ ստեղծագործական նախկին իր կենսունակութիւնը վրայ տուած վիրաւոր անձ մը, որ ապրող էակ մը ըլլալէ աւելի ողբերգութեան մը կենդանի յուշարձան է եւ գրող մը ըլլալէ աւելի` գրականութեան նիւթ մըն է, վէպի մը սրտառուչ հերոսը»(1):
Պ. Սնապեան
Պատմաքաղաքական որոշակի շեշտադրումներով հանդերձ` Մահարու «Այրուող այգեստաններ» վէպը չի կարող դասուել ոչ պատմավէպի, ոչ քաղաքական վէպի շրջանակներում. այն կենցաղ-հոգեբանական երկ է` ծնունդ առած 1930-ական թթ. գրական կենսոլորտում` «Երկիր Նայիրի»-ի եւ «Կեորէս»-ի կողքին: Սա ինքնին նշանակում է, որ Մահարու այս երկը կորսուած հայրենիքի հոգեւոր վերստեղծման Continue reading “ՊԱՏՄԱԿԱՆՈՒԹԻՒՆԸ ԵՒ ԳՈՒՐԳԷՆ ՄԱՀԱՐՈՒ «ԱՅՐՈՒՈՂ ԱՅԳԵՍՏԱՆՆԵՐ» ՎԷՊԸ”
26
Օրհնեալ ես, Տէր,
ստեղծագործութեան մէջ ամբողջ.
օրհնեալ ես, Տէր,
երկինքներուն եւ երկրին մէջ.
օրհնեալ ես, Տէր, Continue reading “ԽՈԿՈՒՄՆԵՐ ԳՐԻԳՈՐ ՆԱՐԵԿԱՑԻԻ «ՄԱՏԵԱՆ ՈՂԲԵՐԳՈՒԹԵԱՆ»-Ի ՎՐԱՅ”