Ներսէս Հատիտեան
Մնաք բարեա՛ւ եղբայրներ,
Ահաւասիկ ես կ՚երթամ …
Յոյսի վարար լապտերը ձեռքերուս մէջ ամրապինդ
Կ՚երթամ հեւքով ու թոհով, մաքառումի ուղիով
Որոնելու լուսահայեաց ճշմարտութիւնն լիիրաւ … Continue reading “ՄՆԱՔ ԲԱՐԵԱ՛Ւ ԵՂԲԱՅՐՆԵՐ”
Կօշկակար Յակոբը
Նշան Պասմաճեան
Քեսապ:
Փոլատեան թաղը կը սկսէր մեր տունէն 25 մեթր անդիէն եւ կ՚աւարտէր Յովսէփ Փոլատեանին ձորին եզերքի տունով: «Յովսէփ Փոլատեանին տունը ո՞ւր է» հարցումին քեսապցի մը չէիք գտներ, որ ձեզի կարենար դրական կամ ժխտական պատասխան տալ: Որովհետեւ քեսապցի մը չէիր գտներ, որ գիտնար թէ «Խանչար»ին Continue reading “Կօշկակար Յակոբը”
Մոռցուած գիրքը
Նորա Պարութճեան
Գնացքի նստարանին վրայ անխնամ պառկած էր։ Միայնակ։ Կողքին՝ ոչ ոք։ Կողքը՝ մաքուր։
Դիմացի նստարանին՝ արեւելքցի օտարականի երեւոյթով երիտասարդ մը, շրջապատին անտարբեր։ Տեղ գրաւեցի քովը եւ աչքս միւս նստարանին սեւեռած հարցուցի առանց սպասելու.
— Ձե՞րն է։ Continue reading “Մոռցուած գիրքը”
ՕՆՆԻԿ ՇԱՐԱՊԽԱՆԵԱՆԻ ՅԻՇԱՏԱԿԻՆ
Մարգարիտա Խաչատրեան
Ծ.Խ. — Մեր բազմամեայ աշխատակցուհին ընթերցողին կը ներկայացնէ Մարգար Շարապխանեանի արխիւէն ուշագրաւ էջեր Մարգարի հօր՝ Օննիկի գրիչին պատկանող։
«Դրօշակ» ամսագրի 2024-ի 9-րդ համարում հրատարակել եմ Մարգար Շարապխանեանի (1937-2023) հօր՝ Օննիկ Շարապխանեանի (1903-1984) ստորագրութեամբ երկու յօդուած։ «Հորիզոն» (Մոնթրէալ) թերթի 1984 թ. 31-32-րդ համարում Continue reading “ՕՆՆԻԿ ՇԱՐԱՊԽԱՆԵԱՆԻ ՅԻՇԱՏԱԿԻՆ”
Աւելորդաբանութիւն (Դ.)
Արմենակ Եղիայեան
Շարունակուած նախորդ թիւէն
Աւելորդ յօդեր
«Որքան յօդը պակաս ըլլայ՝ նոյնչափ զօրաւոր, ազդու եւ հատու կ’ըլլայ խօսքը» («Քննական քերականութիւն», էջ 192/§ 532),—այս դատողութիւնը ընողը արեւմտահայերէնի մեծագոյն տեսաբանն ու իր ժամանակին Եւրոպայի մեծագոյն լեզուաբաններէն մէկն է:
Լեզուական աւելորդաբանութեանց շարքին իր ոչ-արհամարհելի տեղը Continue reading “Աւելորդաբանութիւն (Դ.)”
Մեր ՅՈՒՆՈՒԱՐ 2025-ի թիւը
Սիրելի ընթերցող,
«Հորիզոն գրական»ի ՅՈՒՆՈՒԱՐ 2025-ի թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։
Բարի ընթերցում։
Միշտ իր առաքելութեան ճամբուն վրայ
Գրական հորիզոն
Տարեդարձները կարեւոր իրադարձութիւններ կը սեպուին ընդհանրապէս, առիթ՝ յետադարձ ակնարկներու, փոխադարձ շնորհաւորանքներու, գնահատականներու եւ այլեւայլ տօնախմբութիւններու։ Այն աստիճան կարեւոր, որ յաճախ թուականն իսկ կը փոխուի ի խնդիր այլ նկատառումներու։ Բրիտանական Continue reading “Միշտ իր առաքելութեան ճամբուն վրայ”
Աղբահաւաք(*)
Խաչիկ Տէր Ղուկասեան
Աւարտած եմ Համալսարանի փիլիսոփայութեան ճիւղը, սակայն ասպարէզով աղբահաւաք եմ։ Գիտական պատրաստութեանս եւ ասպարէզի ընտրութեանս միջեւ այս երեւութական հակադրութիւնը կամքովս չէր անշուշտ։ Պարզապէս քաղաքին մէջ տիրող անգործութիւնը ինծի ստիպեց, որ ի վերջոյ անտեսեմ ազատ Continue reading “Աղբահաւաք(*)”
Հայ մշակոյթը 21-րդ դարու սեմին
Շաքէ Տէր-Մելքոնեան-Մինասեան
Այստեղ խնդրոյ առարկայ է «մշակոյթ» բառի այն հասկացողութիւնը, որ քաղաքակրթութեան մը հոգեկան, մտաւոր, արտայայտչական, ստեղծագործական եւ նման աւանդական փորձառութիւններէն գոյացած ժառանգութեան ամբողջութիւնը կը ներկայացնէ:
Իսկ «քաղաքակրթութիւն»ը՝ մարդկային ընկերութիւններու Continue reading “Հայ մշակոյթը 21-րդ դարու սեմին”
Հայաստանը եւ հայ մշակոյթը 21-րդ դարու սեմին
Վիգէն Թիւֆէնքճեան
Հայկական լայն իրականութեան մէջ, մշակոյթ բառը ընդհանրապէս կը հասկցուի այլ միջավայրերու կամ հաւաքականութիւններու այդ բառին տուած սահմանումէն որոշ տարբերութեամբ: Մինչ բոլոր ընկերային գիտութիւնները եւ գիտնականները համաձայն են, որ մշակոյթ բառով պէտք է հասկնալ բարդ ամբողջութիւն մը, որ կը ներառէ գիտութիւն, Continue reading “Հայաստանը եւ հայ մշակոյթը 21-րդ դարու սեմին”