Սիրելի ընթերցող,
«Հորիզոն գրական»ի վերջին թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։
Բարի ընթերցում։
ՀՈՂԸ
Ներսէս Հատիտեան
Ընկերոջ մը նուէրն էր այդ,
Թաշկինակի մը մէջ ոսկեծիր ծրարուած ու դրուած էր գրասենեակիս սեղանին վրան,
Ծրարն այդ գողտրիկ, նուէրն այդ անգին ընծայ մը չէր լոկ շլացնող. ան ողբ եւ արցունք կը սպասէր։
Բարեկամի մը հետ ազնիւ երկիւղներով մօտեցանք ծրարին եւ բացինք զայն ու դիտեցինք ընդերկար Continue reading “ՀՈՂԸ”
ՄՆԱՔ ԲԱՐԵԱ՛Ւ ԵՂԲԱՅՐՆԵՐ
Ներսէս Հատիտեան
Մնաք բարեա՛ւ եղբայրներ,
Ահաւասիկ ես կ՚երթամ …
Յոյսի վարար լապտերը ձեռքերուս մէջ ամրապինդ
Կ՚երթամ հեւքով ու թոհով, մաքառումի ուղիով
Որոնելու լուսահայեաց ճշմարտութիւնն լիիրաւ … Continue reading “ՄՆԱՔ ԲԱՐԵԱ՛Ւ ԵՂԲԱՅՐՆԵՐ”
Կօշկակար Յակոբը
Նշան Պասմաճեան
Քեսապ:
Փոլատեան թաղը կը սկսէր մեր տունէն 25 մեթր անդիէն եւ կ՚աւարտէր Յովսէփ Փոլատեանին ձորին եզերքի տունով: «Յովսէփ Փոլատեանին տունը ո՞ւր է» հարցումին քեսապցի մը չէիք գտներ, որ ձեզի կարենար դրական կամ ժխտական պատասխան տալ: Որովհետեւ քեսապցի մը չէիր գտներ, որ գիտնար թէ «Խանչար»ին Continue reading “Կօշկակար Յակոբը”
Մոռցուած գիրքը
Նորա Պարութճեան
Գնացքի նստարանին վրայ անխնամ պառկած էր։ Միայնակ։ Կողքին՝ ոչ ոք։ Կողքը՝ մաքուր։
Դիմացի նստարանին՝ արեւելքցի օտարականի երեւոյթով երիտասարդ մը, շրջապատին անտարբեր։ Տեղ գրաւեցի քովը եւ աչքս միւս նստարանին սեւեռած հարցուցի առանց սպասելու.
— Ձե՞րն է։ Continue reading “Մոռցուած գիրքը”
ՕՆՆԻԿ ՇԱՐԱՊԽԱՆԵԱՆԻ ՅԻՇԱՏԱԿԻՆ
Մարգարիտա Խաչատրեան
Ծ.Խ. — Մեր բազմամեայ աշխատակցուհին ընթերցողին կը ներկայացնէ Մարգար Շարապխանեանի արխիւէն ուշագրաւ էջեր Մարգարի հօր՝ Օննիկի գրիչին պատկանող։
«Դրօշակ» ամսագրի 2024-ի 9-րդ համարում հրատարակել եմ Մարգար Շարապխանեանի (1937-2023) հօր՝ Օննիկ Շարապխանեանի (1903-1984) ստորագրութեամբ երկու յօդուած։ «Հորիզոն» (Մոնթրէալ) թերթի 1984 թ. 31-32-րդ համարում Continue reading “ՕՆՆԻԿ ՇԱՐԱՊԽԱՆԵԱՆԻ ՅԻՇԱՏԱԿԻՆ”
Աւելորդաբանութիւն (Դ.)
Արմենակ Եղիայեան
Շարունակուած նախորդ թիւէն
Աւելորդ յօդեր
«Որքան յօդը պակաս ըլլայ՝ նոյնչափ զօրաւոր, ազդու եւ հատու կ’ըլլայ խօսքը» («Քննական քերականութիւն», էջ 192/§ 532),—այս դատողութիւնը ընողը արեւմտահայերէնի մեծագոյն տեսաբանն ու իր ժամանակին Եւրոպայի մեծագոյն լեզուաբաններէն մէկն է:
Լեզուական աւելորդաբանութեանց շարքին իր ոչ-արհամարհելի տեղը Continue reading “Աւելորդաբանութիւն (Դ.)”