Հորիզոն շաբաթաթերթի գրական յաւելուածը
Այս դարձուածքին ծնունդ տուողը գերմանացի թատերագիր Շիլլերի (1759—1805) մէկ թատերախաղն է, որ կը կոչուի «Ֆիեսկի դաւադրութիւնը»: Այստեղ կը գտնենք գլխաւոր հերոսը՝ ճենովացի Continue reading “Թեւաւոր խօսքեր եւ դարձուածքներ – Զ –”
Սիրելի ընթերցող,
«Հորիզոն գրական»ի օգոստոս 2018 թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։
Բարի ընթերցում։
Տղան իրեն վատ էր զգում, նա երբեք նման ուշադրութեան չէր արժանացել: Բոլորը վեր էին կենում, իր կենացն էին խմում, ասում էին բաներ, որ իրեն երբէք չէին ասել: Որ իր հետ առնչութիւն չէին ունեցել: Բայց մայրը բոլորին լսում, հաւանաբար նաեւ հաւատում էր: Մերթընդմերթ էլ, իբր Continue reading “ԿԱՆԱՉ ԼՈՅՍ — Այժմ եւ միշտ”
Փոքրիկ,
Շատ փոքրիկ մի տղայ
Քայլում էր դեպի …
Քայլում է ուղղակի,
պատրաստւում էր Continue reading “Տողեր՝ 12-ամեայ Վաղարշակին, Ով մեր յիշողութեան մէջ միշտ քայլելու է”
Մեր ամենէն շատ սպասած պահը երգեցողութիւնն էր, որ ալ, չէինք գիտեր, թէ ե՞րբ պիտի գայ եւ մանաւանդ ի՞նչ երգով պիտի սկսի. ատիկա կախեալ էր, թէ ո՞ր դպրոցը կը սկսի նախ. Միացեալը սովորաբար առաջինը կ՚ըլլար, եւ դասարան կը խուժէր անոնց երգը.
— Արիւնոտ դրօշ վեհ Դաշնակցութեան… Continue reading “ՓԼՈՂ ԴՊՐՈՑՆԵՐԸ — Բ.”
Չարենցի ստեղծագործութիւններում` տարբեր փուլերում եւ ժանրից անկախ, առաջին հայեացքից ցաքուցրիւ թուացող յղումներ կան ինչպէս հայ եւ համաշխարհային առասպելներին եւ առասպելական հերոսներին, այնպէս էլ առասպելին շատ ընդհանուր իմաստով` իբրեւ յօրինուած կամ կեղծ պատմութեան: Վերջինս նրա մօտ հանդէս է գալիս կամ բացասական իմաստով` իբրեւ մի սուտ, որն այլափոխել է ճշմարտութիւնը եւ գրաւել նրա տեղը, կամ դրական իմաստով` իբրեւ մի բան, որի բնոյթը յօրինուածքն է: Continue reading “ՉԱՐԵՆՑԻ ԱՇԽԱՏԱՆՔԸ «ԱՌԱՍՊԵԼԻ» ՀԵՏ”
Եղեռնի զոհերին յիշատակին
Փորձութի՞ւն էր մեծ,
Թէ սատանայի
«Խրախճանք» անկուշտ,
Դժուար է ասել… Continue reading “ԾՆՈՒՈՂԻ ՃԻՉԸ”
Լուկուլլոսեան խնջոյք
Լուկուլլոսը հռոմէացի զինուորական մըն էր, որ ապրած է Ա. դարուն Քա.: Սա նոյն այն Լուկուլլոսն է, որ արշաւեց Հայաստան ու ճակատեցաւ Տիգրան Մեծի ու անոր աներոջ՝ Միհրդատի միացեալ բանակներուն դէմ՝ առանց տանելու համոզիչ յաղթանակ մը, որուն տիրացաւ Պոմպէոս իրմէ ետք: Continue reading “Թեւաւոր խօսքեր եւ դարձուածքներ — Ե.”
Հրաչ Սեփեթճեան գրասէր հասարակութեան ներկայացնելով վերոգրեալ նորատիպ հատորը, հետեւեալ թելադրանքը ըրած է իր «Երկու խօսք»-ի վերջաւորութեան.
«Ընթերցող բարեկամ, բարի եկած էք Եզնիկ Բալիկի «դիմակահանդէս»-ին, որ նման է կենդանաբանական պարտէզի կամ գազանանոցի, ուր գլխաւոր բոլոր դերերը կենդանիները կը խաղան, իսկ անոնց տակ թաքնուած է մարդը՝ “մեծատառ” մարդը»։ Continue reading “Առակներ, Եզնիկ Բալիկ”
Հիւանդացած էր ծեր առիւծ արքան,
Չունէր ախորժակ եւ թոյլ էր այնքան՝
Որ ալ կարող չէր նման առաջուայ,
Վարել անտառի գործերն առօրեայ։ Continue reading “ԿԱՐՃԱՏԵՒ ՀԱՄԲԱՒ”