ՀԵՐՄԻՆԷ ԱՒԱԳԵԱՆ
—Ձեր վիճակն այնքան էլ գովելի չէ,—ժպտում է:
Ժպիտը տկար է:
—Գիտեմ,— ժպտում է:
Եւս մէկ տկար ժպիտ: Continue reading “Ապրելու խոհեր եւ ճռռացող լռութիւն”
—Ձեր վիճակն այնքան էլ գովելի չէ,—ժպտում է:
Ժպիտը տկար է:
—Գիտեմ,— ժպտում է:
Եւս մէկ տկար ժպիտ: Continue reading “Ապրելու խոհեր եւ ճռռացող լռութիւն”
Պոլսի լաւագոյն՝ «Թոքաթլեան» խրախճարանի ջահերը շողարձակում էին աստղաբոյլերի պէս: Նախասրահում բարապանները ամիրաներին, սեղանաւորներին խոնարհ ընդունում, մատռուակները նոյն խոնարհութեամբ ախորժաբեր էին մատուցում։ Հրաւիրեալները առայժմ ոտքի վրայ էին զրուցում, ուշացողներին էին սպասում։ Continue reading “ՓՐԿՈՒԹԻՒՆՆ ՀԱՅՈՑ”
Երկուշաբթի է եւ կրկին դպրոցական արձակուրդ, ու այս անգամ՝ «Նախագահներու օր»-ուան առթիւ։ Բոլոր վարժարանները փակ են։ Սա կը նշանակէ, իբրեւ մեծ ծնողք, ինչպէս միշտ, դարձեալ մեզի պիտի իյնայ կամաւոր եւ պատրաստակամ մեր թոռները «նայելու», յաճախ ծանր եւ սակայն նոյնքան ալ հաճելի պարտականութիւնը։ Continue reading “Թոռներուս Ամերիկան եւ իմս”
Զապէլ Եսայեան։ Հեւքոտ կեանք, արձակագիր, արուեստագէտ, մարդասէր, հրապարակագիր, հասարակական գործիչ, ֆեմինիստ, թարգմանիչ, դասախօս, հայրենասէր, կին եւ մայր։
Ա՛յս ամենն էր Եսայեան եւ վստահաբար աւելին, որ միայն զինք մօտէն ճանչցողները եւ անշուշտ ի՛նքը Զապէլը, որ այնքան խորը պեղած էր իր հոգին՝ կրնային գիտնալ։ Մենք, այս հեռաւորութենէն՝ միայն իր թողած հետքերը կ՚ուսումնասիրենք եւ արդէն իսկ մեր գտածը իր մասին՝ քանի մը կեանք լեցնելու չափ հարուստ է։ Continue reading “ԶԱՊԷԼ ԵՍԱՅԵԱՆ — Կեանքը, գրական արուեստի յատկանիշները եւ ստեղծագործական կեանքի յատկանշական կէտերը(*)”
Մառի Պէյլէրեան ծնած է Պոլիս 1877-ին։ Ուսումը ստանալէ ետք Եսայեան վարժարանէն, եղած է ուսուցիչ նոյն վարժարանէն ներս։ Continue reading “ՄԱՌԻ ՊԷՅԼՅՐԵԱՆ, ՀԱՅ ԿՆՈՋ ԻՐԱՒՈՒՆՔՆԵՐՈՒ ՆԱՀԱՏԱԿ ՊԱՇՏՊԱՆԸ”
Ձեզի՛ կ՚ուղղեմ այս տողերը, ո՜վ դուք որ հայր մը, եղբայր մը, սիրական մը կորսնցուցիք այս անիծապարտ պատերազմներուն մէջ։
Ձեզի՛ կ՚ուղղեմ այս տողերը, քանդուա՜ծ սրտեր, ջախջախուա՜ծ հոգիներ խորտակուա՜ծ կեանքեր։ Continue reading “ԽԱՂԱՂՈՒԹԵԱՆ ԽՕՍՔԵՐ ՏԱՆՋՈՒԱԾՆԵՐՈՒՆ”
Եւ ահա՛ այս աւերակներուն մէջ… արիւնով ու արցունքով թրջուած սա ճամբաներուն անկիւնը մինակուկ նստած դառնութեան բաժակէն կը խմեմ…եւ արցունքէն կուրցած աչուըներս, շուրջս ցրուած սա աւերակներուն մէջ, ի զուր անյագօրէն կը փնտռեն շէն քաղաք մը, գիւղ մը, աւան մը… Չէ՛… ալեւս չեմ կրնար գոնէ պատրանքը ունենալ դեռ եւս ապրող Հայրենիքի մը… Ի՜նչ… մեռա՜ծ է Հայրենիքը…։ Continue reading “ՎԻՐԱՒՈՐ ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ ԿԸ ԽՕՍԻ”
Այս ամիս լոյս տեսաւ Ռաֆֆի Պուճիգանեանի «Ճամբորդութիւն ցեղասպանութեան ընդմէջէն —. վերապրողներու եւ մեռեալներու պատմութիւններ» անգլերէն գիրքը։ Continue reading “Ցեղասպանութեանց հետքերով — Ռաֆֆի Պուճիգանեանի ճամբորդութիւնը”
Ահա, դարձեալ առցանց, լոյս տեսաւ, Վրէժ-Արմէնի «Ոստայն 8 – Ճանապարհներ» հատորը, որ անտպագիր հրատարակուող իր չորրորդ հատորը կը հանդիսանայ։ Continue reading “Լոյս տեսաւ Վրէժ-Արմէնի «ՈՍՏԱՅՆ 8 – ՃԱՆԱՊԱՐՀՆԵՐ» հատորը”