Հորիզոն շաբաթաթերթի գրական յաւելուածը
Եւ ահա՛ այս աւերակներուն մէջ… արիւնով ու արցունքով թրջուած սա ճամբաներուն անկիւնը մինակուկ նստած դառնութեան բաժակէն կը խմեմ…եւ արցունքէն կուրցած աչուըներս, շուրջս ցրուած սա աւերակներուն մէջ, ի զուր անյագօրէն կը փնտռեն շէն քաղաք մը, գիւղ մը, աւան մը… Չէ՛… ալեւս չեմ կրնար գոնէ պատրանքը ունենալ դեռ եւս ապրող Հայրենիքի մը… Ի՜նչ… մեռա՜ծ է Հայրենիքը…։ Continue reading “ՎԻՐԱՒՈՐ ՀԱՅՐԵՆԻՔԸ ԿԸ ԽՕՍԻ”
Այս ամիս լոյս տեսաւ Ռաֆֆի Պուճիգանեանի «Ճամբորդութիւն ցեղասպանութեան ընդմէջէն —. վերապրողներու եւ մեռեալներու պատմութիւններ» անգլերէն գիրքը։ Continue reading “Ցեղասպանութեանց հետքերով — Ռաֆֆի Պուճիգանեանի ճամբորդութիւնը”
Ահա, դարձեալ առցանց, լոյս տեսաւ, Վրէժ-Արմէնի «Ոստայն 8 – Ճանապարհներ» հատորը, որ անտպագիր հրատարակուող իր չորրորդ հատորը կը հանդիսանայ։ Continue reading “Լոյս տեսաւ Վրէժ-Արմէնի «ՈՍՏԱՅՆ 8 – ՃԱՆԱՊԱՐՀՆԵՐ» հատորը”
Սիրելի ընթերցող,
«Հորիզոն գրական»ի 2018 մարտի թիւի նիւթերը կը գտնես այս կայքէջին վրայ, իսկ տպագրեալ թիւի ելեկտրոնային տարբերակը կրնաս ունենալ հետեւելով այս կապին։
Բարի ընթերցում։
Կար, ապրում էր մի զանգակածաղիկ:
Նա աճել էր բացատում, որտեղ ուրիշ շատ ծաղիկներ կային՝ բազմերանգ ու բազմաբոյր: Continue reading “ԵՐԳ ԶԱՆԳԱԿԱԾԱՂԿԻ ՄԱՍԻՆ”
Կար-չկար խաղալիք սարքող մի վարպետ կար: Նա ոսկէ ձեռքեր ունէր եւ կարող էր ամենատարբեր խաղալիքներ սարքել, բայց գերադասում էր տիկնիկները, մանաւանդ, որ դրանք աւելի լաւ էին վաճառւում: Continue reading “ՀԷՔԵԱԹ ԱՄԵՆԱԳԵՂԵՑԻԿ ՏԻԿՆԻԿԻ ՄԱՍԻՆ”
«…որովհետեւ հարկ է պարպել լսողութիւնը, որպէսզի որսաս նրա մակընթաց ալիքը, միայն, երբ հնչի մոմի լոյսը, վառված մոմի լոյսը ծղոտէ կանաչ բազկաթոռի վրայ, կը հնչի նրա շնչառութիւնը…»:
Անտոնէն Արտօ (1)
Ես ոչինչ չեմ հասկանում երաժշտութիւնից: Այն ընկալում եմ մաշկով, լսում՝ բիբերով:
Արդէն քանի ամիս տարուած եմ Յարութիւն Դելլալեան անձով եւ գտնւում եմ նրա հիպնոսացնող մեղեդիների ազդեցութեան տակ: Continue reading “Նոտագրելով տիեզերական քաոսի ալքիմիան”
ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ
Գրադարանիս փոշիները առնելով զբաղած էի։ «Պարապ վախտի խաղալիք» պիտի ըսէր Իսահակեան, երբ դարակներէն մէկուն վրայ, Հալէպի Ազգ. Հայկազեան վարժարանի նախակրթարանի տարիներուս հայերէնի «Շողական» – Բ. տարի դասագիրքս, յանկարծ աչքիս զարկաւ։ Continue reading “Ուսուցիչը՝ պարոն Փիլիպոս Դերձակեան”
Բնութեան երկու երեւոյթներ, իրարու հակադիր՝ միաժամանակ մտերիմ ու անբաժան եղբայրներ։
Ժամանակին Աստուած զայրացաւ մարդկանց վրայ, ու երկինքը պատռելով՝ ծովերը իրար խառնեց ու շուռ տուաւ դէպի երկիր՝ որոտը գոռաց, ու կայծակը փայլատակեց, ու հեղեղանման տարափներ Continue reading “ԱՆՁՐԵՒ ՈՒ ԱՐԵՒ”
Մարտ 1-ին մահացաւ հանրածանօթ բանաստեղծ եւ Նիւ Ինկլընտի բանաստեղծներու ակումբի նախագահ Տայանա Տէր Յովհաննէսեանը: Ծնած Պոսթընի մէջ 21 մայիս 1934-ին, խարբերդցի ծնողներէ, ան աւարտած է Պոսթընի համալսարանի ամերիկեան գրականութեան ճիւղը։ Հարվըրտ համալսարանի քերթողական արուեստի նշանաւոր բանաստեղծ Ռապըրթ Լոուէլի առաջնոդութեամբ՝ մասնագիտացած է բանաստեղծութեան բնագաւառին մէջ։ Continue reading “Ոչ եւս է Տայանա Տէր Յովհաննէսեան”