ԳՐԻՇ ԴԱՒԹԵԱՆ
Տասներեքերորդ դարի սրբութիւն ես դու,
Ընդամենը ելումուտի մի դուռ,
Երկու թեւերով,
Որ գրկել ես համայնքիդ,
Սեղմել ես տաճարիդ,
Որ աւելի մօտ լինեն Աստծուն։ Continue reading “Մշոյ Ս. Կարապետ Վանքի Ս. Դուռ (*)”
Տասներեքերորդ դարի սրբութիւն ես դու,
Ընդամենը ելումուտի մի դուռ,
Երկու թեւերով,
Որ գրկել ես համայնքիդ,
Սեղմել ես տաճարիդ,
Որ աւելի մօտ լինեն Աստծուն։ Continue reading “Մշոյ Ս. Կարապետ Վանքի Ս. Դուռ (*)”
Եւ Աստուած ասաց Ադամին.
«Ադամ, իմ անմեղ արարած,
Ուզում եմ մի բան դու անես»։
«Հաճութեամբ, Տէր Աստուած,
Այդ ի՞նչ ես ուզում ես անեմ»։ Continue reading “ԱԴԱՄ ՈՒ ԵՒԱ”