ՓՕԼ ԹԻԼԼԻԽ
Թարգմ. Սահակունի
Նոր տարուան յաջորդ օրն էր: Վրէժ-Արմէն գրասենեակս այցելած էր եւ հետաքրքրուած, թէ ի՞նչ գործի վրայ էի: Աւարտած էի թարգմանութիւնը 20-րդ դարու հռչականուն աստուածաբաններէն Փօլ Թիլլիխի «Նոր Արարածը» ճառին, եւ ստուգելու վրայ էի կատարածս: Ու զարգացաւ խօսակցութիւնը: Արդարեւ, հայ մտքի ընդհանրացեալ ճահիճին մէջ, նման մտածողներու ժամանումը նորոգող զօրութիւն մը ունի: Նաեւ նորոգող՝ լեզուականօրէն: Եւ հրապարակագիրը մտքի ախորժաբեր սնունդէն զատ՝ մանաւանդ շահագրգռուած էր մեր լեզուին շարժով: Կը յայտնուէր փափաքը՝ «Հորիզոն Գրական»-ին յանձնելու ճառը: Արդ, ահաւասիկ:
Թարգմանիչ
«Կարեւորը մարդուս թլփատուած կամ անթլփատ ըլլալը չէ,
այլ նոր արարած ըլլալը»,
Գղ 6.15։
Եթէ մեր ներկայ ժամանակին համար ինձմէ խնդրուէր քրիստոնէական պատգամը երկու բառով ամփոփել, Պօղոս առաքեալի հետ պիտի ըսէի, թէ անիկա Նոր Ստեղծագործութեան պատգամն է։ Continue reading “ՆՈՐ ԱՐԱՐԱԾԸ”