Նանար Սիմոնեան
Ոտքերս ինձ
փողոց են տանում,
որ հոգուս մէջ
ծայր առած
փոթորկից դատարկուած
տուն դառնամ։
Ճանապարհն ինձ
մտքի թեւերով,
արեան հետքերով
Արցախ է տանում, Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”
Բանաստեղծութիւններ՝ չափածոյ կամ արձակ
Ոտքերս ինձ
փողոց են տանում,
որ հոգուս մէջ
ծայր առած
փոթորկից դատարկուած
տուն դառնամ։
Ճանապարհն ինձ
մտքի թեւերով,
արեան հետքերով
Արցախ է տանում, Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”
Ծա՛ռ անապատական,
Դառնութեան աւազներէն բարձրացած
Զրոյցդ ո՞վ ունկնդրեց:
Ո՞ր մէկ երկինքն
Իր սուրբին աղերսաբիբ հայեացքին մէջ թաթաւուն
Չոր տերեւիդ գոյնը դեռ կանաչ պահեց:
Միթէ ընդհատուած մտերմութի՞ւն մը շշնջալու, Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”
Ոչ, սովորական երգ մը պիտի չգրեմ այսօր.
Աղօթքի եւ սերմի արքայութեան մասին պիտի չգրեմ,
Ոչ ալ արիւններուն մասին որոնցմէ անցանք
Արցունքներու մասին պիտի չգրեմ այսօր, որ դեռ չեն ցամքած ձեր աչքերուն տակ …
Հողի մասին պիտի չգրեմ, որ մեզի աղօթք էր ատեն մը. Continue reading “Աղօթքի մը պէս”
Չորսդիս կորսուող հայրենիք,
չորսդիս կորսուող բառեր,
չորսդիս մարդիկ աներդիք,
չորսդիս ողբի խուլ ձայներ:
Չորսդիս կորսուող յոյսեր, Continue reading “Invictus”
Կը նզովե՞ս…կը նզովեմ…իսկ ի՞նչ կը նզովես:
Դուն՝ կոչեցեալդ Բանին մարմնացելոյ անդամ մը ըլլալու,
որ ոլորապտոյտներուն երերացող ուղեւոր մըն ես,
ո՞ր տունկի ճիւղերուն:
Անոր՝ որ ճշմարի՞տը եւ ճշմարտութի՞ւնն է, Continue reading “ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ ՎԱՍՆ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ (Գ.)”
ո՛չ չկրցար կլլել մարսել ընդունիլ
գոնէ մոռնալ
երբ ամեն պահ շուրջդ էինք դիմացըդ
մահիկին պէս
որ առաջին օրէն իսկ Continue reading “«ԱՆՄԱՀՈՒԹԵԱՆՍ ԳԱՂՏՆԻՔԸ»”
ղուրապն էր որ հնձեց
բոլոր ձայները
եւ լեռները
որոնք կ՚երգէին փառաբանութիւնը
բնութեան Continue reading “ՂՈՒՐԱՊ (*)”
Մայրն ամենաթանկը տվեց հայրենիքին
Եւ շուարած նայեց գորշ, խամրող երկնքին,
Յետոյ հպարտ քայլեց
Երկրի փողոցներով։
Հայրը վիշտը բռունցք դարձրեց,
Մարդկանց ժպտաց, Continue reading “Բանաստեղծութիւններ”
Սիմէոն Նոր Աստուածաբան կարդալով
Հոգի Տեառն, եկո՜ւր…դուն որ ցերեկ եւ գիշեր եւ յամենայն ժամ ու ռոպէ կ՚այցելես:
Եկո՜ւր, ծածկեալ խորհուրդ, դուն որ աղօթողներուն տկարութեան կը հասնիս, Continue reading “ՍԱՂՄՈՍՆԵՐ ՎԱՍՆ ԱՌԱՒԵԼ ԿԵԱՆՔԻ (Բ.)”
Աշուն: Օրացոյցին` 19, 21, 25…
Սեպտեմբերեան օրեր են` դառն ու աղի:
Մի՛ ընկիր, ոգիս,
իմ թռչուն` տրուած ի վերուստ.
մենք շրջելու ենք դեռ ջրերի վրայ խաղաղ, Continue reading “Կապոյտ մեղեդի ջութակի համար”